Sportarts-Sporter 1908
1908
De Duitse arts Max Danz (1908-2000) was in de jaren '20 aangesloten bij de turnvereniging TG Kassel en verhuisde nadien naar Hessen Kassel. In die periode was hij in Duitsland ook een van de beste 400 en 800m lopers. Op de Universiade van 1930 finishte hij derde op de 800m, nadat hij al drie Duitse titels gewonnen had. In 1932 verdiende hij een selectie voor de Olympische Spelen van Los Angeles, maar moest hij de overtocht zelf bekostigen. Een scheur aan de Achillespees strooide echter roet in het eten, waardoor hij forfait gaf. In 1934 stopte zijn sportcarrière. Hij studeerde Geneeskunde aan de Universiteiten van Berlijn en Marburg waar hij in 1937 afstudeerde. Hij specialiseerde zich in Inwendige Geneeskunde en aanvaardde een betrekking in Berlijn. Tijdens de tweede Wereldoorlog werd hij opgeroepen door de Wehrmacht maar gevangen genomen. In 1945 keerde hij terug uit krijgsgevangenschap en vestigde hij zich als privé internist in Kassel. Het jaar nadien organiseerde hij de eerste naoorlogse Duitse atletiekkampioenschappen. Hij is een van de stichtende leden van het Duitse Olympische Comité en de Deutscher Sport Bund. Van 1952 tot 1976 was hij Chef de Mission van de West Duitse Olympische Teams.
De Nederlander Sam Dunlop (1908-1977) behaalde zilver met de tweemansbob op de Olympische Winterspelen van 1936 in Garmisch-Partenkirchen. Hij studeerde af aan de Universiteit van Leiden en specialiseerde zich in de Medische Microbiologie. Zo werkte hij onder meer in het Rode Kruis ziekenhuis Westeinde van Den Haag, maar in 1975 werd hij directeur-bacterioloog van het Bacteriologisch Streeklaboratorium in Goes. Twee jaar na zijn benoeming stierf hij aan longkanker.
De Nederlander Godfried Röell (1908-1934) werd geselecteerd voor het roeionderdeel twee zonder stuurman voor de Olympische Spelen van 1932 in Los Angeles. Hij studeerde af als arts maar op 25-jarige leeftijd stierf hij bij een motorongeluk.
Gustav Schürger (1908-1969) (links op de foto) won zilver met de Duitse waterpoloploeg op de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn, waar hij de zes wedstrijden speelde. In 1934 had hij met het Duitse zevental ook zilver behaald op het EK. In totaal verzamelde hij 32 caps en bleek hij uit te groeien tot een groot speler. In clubverband speelde hij voor Bayer 07 Nürnberg. Nadat hij afstudeerde vestigde hij zich als huisarts in Nürnberg. Bij een bombardement aan het front werd hij tijdens de tweede Wereldoorlog als veldarts zo zwaar gewond dat hij blind bleef. Na de oorlog zette hij zijn huisartspraktijk verder met de hulp van een assistente tot zijn jongste zoon Walter (rechts op de foto) de praktijk in 1966 overnam.
