Sportarts-Sporter 1901
1901
Paul Martin (1901-1987) vertegenwoordigde Zwitserland in de loopnummers op de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen, die van 1924 in Parijs, die van 1928 in Amsterdam, die van 1932 in Los Angeles en tenslotte die van 1936 in Berlijn. In Parijs haalde hij zilver op de 800m. Vier jaar later finishte hij in de finale van dat nummer als vierde en werd hij zesde op de 1.500m. Na zijn studies Geneeskunde aan de 'Université de Lausanne' ging hij zich in de Verenigde Staten specialiseren in Chirurgie.
De Amerikaan Brick Muller (1901-1962) speelde professioneel football bij de Los Angeles Buccaneers, een ploeg die hij later ook coachte. Hij deed ook aan atletiek en won zilver in het hoogspringen op de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen. Na zijn sportcarrière studeerde hij af aan de University of California en specialiseerde hij zich in Orthopedische Heelkunde. Tijdens de tweede Wereldoorlog was hij Majoor in de Army Medical School van Washington en in 1956 hoofdarts van de Amerikaanse Olympische ploeg in Melbourne.
De Brit Henry Stallard (1901-1973) won brons op de 1.500m op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs en finishte als vierde op de 800m, ondanks een eerder opgelopen stressfractuur aan de rechtervoet. Met de estafetteploeg van Cambridge vestigde hij een nieuw wereldrecord op de 4 x 880 yards. Hij studeerde af in Cambridge en specialiseerde zich in Oftalmologie. In het Londense 'St Bartholomew’s Hospital' hield hij zich vooral bezig met oogchirurgie, waar hij voor de behandeling van oogtumoren een pionier werd in radiotherapie met kobalt, vooral bij kinderen.
Joe Sullivan (1901-1988) was de doelverdediger van het Canadese ijshockeyteam dat goud won op de Olympische Winterspelen van 1928 in Chamonix. De Canadezen scoorden 24 treffers, Sullivan liet er niet eentje door. In 1926 was hij aan de 'University of Toronto' afgestudeerd maar hij specialiseerde zich in NKO. Als Geneesheer-kapitein was hij NKO-arts van de 'Royal Canadian Air Force' tijdens de tweede Wereldoorlog. Na de oorlog werd hij aan de 'University of Toronto' tot Professor NKO benoemd. In 1957 werd hij senator voor de Canadese 'Progressive Conservative Party'.
De Nederlandse roeier Gerrit Tromp (1901-1938) maakte op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs deel uit van de acht met stuurman. Hij studeerde af aan de Universiteit van Amsterdam en vestigde zich als huisarts, maar verloor op 37-jarige leeftijd het leven bij een auto ongeluk.
In 1929 won Friedrich-Wilhelm Wichmann (1901-1974) de Duitse titel 200m. In 1927 liep hij met de Duitse estafetteploeg tijdens een atletiekontmoeting in Zwitserland met een chrono van 41.0 een nieuwe wereldrecord 4 x 100m. De besttijd werd door de Internationale Atletiekfederatie echter niet erkend en ook de 40.8 van het jaar nadien werd niet opgenomen in de tabellen. De derde poging leverde opnieuw 41.0 op en die chrono werd wel aanvaard. Nadat hij afstudeerde als arts werd hij hoofdgeneesheer van de kliniek in Werdohl, een plaatsje ten zuidoosten van Lüdenscheid.
