December 2019

Een Italiaanse groep onderzoekers evalueerde 10.985 jonge atleten met een voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek, rust-ECG en inspannings-ECG. Atleten met door inspannings-ECG geïnduceerde ventriculaire aritmieën ondergingen een 24-uurs holtermonitoring met 12 afleidingen en echocardiografie. Magnetische resonantie van het hart was gereserveerd voor mensen met frequente, repetitieve of verergerde ventriculaire aritmieën, en voor atleten met echocardiografische afwijkingen,
Van 10.985 atleten hadden 451 een abnormale geschiedenis, lichamelijk onderzoek of rust-ECG en 31 werden met een hartziekte gediagnosticeerd en liepen het risico op plotse hartdood. Onder de resterende 10.534 atleten traden bij 524 ventriculaire aritmieën op tijdens het inspannings-ECG en een eerder gemiste risicoconditie werd in 23 gevallen geïdentificeerd; de meest voorkomende was een echocardiografisch stille niet-ischemische linker-ventriculaire fibrose bewezen door cardiale magnetische resonantie. De toevoeging van een inspannings-ECG verhoogde de diagnostische kracht van de pre-participatie-evaluatie met 75% en verlaagde de positief voorspellende waarde met 20%. Tijdens een follow-up van 32 ± 21 maanden trad geen hartstilstand op bij de in aanmerking komende atleten of niet-in aanmerking komende atleten met hart- en vaatziekten.

Eur J Prev Cardiol. 2019 Dec 2:2047487319890973. doi: 10.1177/2047487319890973