Geschiedenis van de Sportgeneeskunde - 1938

De Amerikaan Arlie Bock (1888-1984), directeur van de afdeling Hygiëne aan de Universiteit van Harvard, vroeg zich af of de studie van zieke mensen slechts de helft van het verhaal was. Hij besloot dit onderzoek op zijn kop te zetten door jonge gezonde mannen te bestuderen.

"Iedereen geeft toe dat zieke mensen zorg nodig hebben, maar blijkbaar vonden weinigen het nodig om systematisch een onderzoek te starten naar hoe mensen goed blijven en het goed blijven doen."

Een artikel uit een Amerikaans dagblad rapporteerde over de arbeidscapaciteit van een atleet, die door een onderzoeksteam van de Stanford University tijdens een fietstest gemeten werd. De fiets was aan een dynamometer gekoppeld, die de inspanning van de benen omzette in paardenkracht. De atleet droeg een koperen helm waarin afgemeten lucht werd gepompt, de uitgeademde lucht werd weggezogen om het zuurstofverbruik en de koolstofdioxideproductie te bepalen. Na 45 minuten fietsen bleek dat de proefpersoon een volume in- en uitgeademde lucht had van twintig gallons per minuut en dat zijn pols 195 slagen per minuut bedroeg. Bovendien werd elke minuut één kwart gallon bloed door het hart gepompt en zijn work-output was één kwart paardenkracht.

In 1938 verscheen het artikel 'Physical Fitness and Citizenship' van de Amerikaanse Professor Lichamelijke Opvoeding Charles H. McCloy (1886-1959) in de Journal of Health, Physical Education, and Recreation.

Morris Eli Missal (1901-?) van het Department of Medicine, University of Rochester School of Medicine and Dentistry, was de eerste die een twee-staps inspannings-ECG gebruikte voor het opsporen van angina pectoris. Hij onderzocht normale patiënten door ze drie tot zes trappen te laten oplopen; hij was waarschijnlijk de eerste die een maximale stresstest gebruikte. Om zijn patiënten tot het uiterste te laten oefenen koos Missal later gemakshalve voor de Master's 9-inch stap. Hij benadrukte de noodzaak om na afloop zo vlug mogelijk een ECG te maken. Hij rapporteerde een casus waar de stresstest had bijgedragen aan de behandeling van een vrouw met hypothyreoïdie en angina pectoris die door het gebruik van het schildklierhormoon eerder al een angina-aanval en ST-segmentdepressie gekregen had. Missal beschreef ook het gebruik van de mastertest bij de evaluatie van een verhoging van de inspanningstolerantie na nitroglycerine.

De conditie van de Amerikaanse middenafstands-loper Sid Robinson (1902-1982) werd in het Harvard Fatigue Laboratory getest op een loopband terwijl hij gekoppeld was aan een toestel dat de zuurstofopname en hartslag registreerde.