Geschiedenis van de Sportgeneeskunde - 1935

Wolfgang Holzer (1906-1970) van het Physiologisches Institut der Universität Wien ontwikkelde in 1935 de wrijvingsergometerfiets. In plaats van een achterwiel gebruikte hij een remschijf waarover een staalband liep. Aan de ene zijde bevestigde hij de staalband met een veer aan een bodemplaat en aan de andere zijde hing hij een gewicht. Naargelang de gewenste belasting kon dat tegengewicht gewisseld worden.

L. Katz en H. Landt bevestigden de bevindingen van Paul Wood (1907-1962) en Charles C. Wolferth (1887-1965) wat de precordiale afleidingen betreft, maar ze vonden dat voor het waarnemen van ST-veranderingen afleiding 5 beter is dan afleiding 4. Ze toonden ook aan dat door het gebruik van de precordiale afleidingen bij patiënten met een voorgeschiedenis van klassieke angina het aantal negatieve responsen verminderd kon worden. Ze trachtten hun inspanningstest te standaardiseren door de proefpersonen halters te laten tillen terwijl ze op een tafel lagen. Katz en Landt bespraken eveneens het mechanisme van pijn en ischemie en relateerden een bepaalde irriterende stof met het katabolisme in het myocardium. Daarnaast rapporteerden ze over het gebruik van zuurstofgebrek om karakteristieke veranderingen in het ST-segment teweeg te brengen. Ze gingen verder om dezelfde veranderingen te produceren met intraveneuze epinefrine.