Het WADA registreerde in 2017 minder positieve dopinggevallen dan het jaar voordien, die vermindering was voornamelijk te danken aan het feit dat men minder meldonium-gevallen rapporteerde. In totaal analyseerde men 322.050 urine- en bloedmonsters, waarvan er 4.596 positief waren of 1,43 procent. 79 keer was de test positief voor meldonium, tegen 515 het jaar voordien.
Het IOC voerde meer dan duizend tests uit op de ingevroren stalen van de Olympische Spelen van 2008 en 2012. Dankzij vernieuwde onderzoekstechnieken kwamen 106 positieve gevallen aan het licht en werden er 75 medailles teruggevorderd.
Drie betrapte Russische atletes bekenden hun dopinggebruik. De bekendste was Yuliya Chermoshankaya (1986-) die in Beijing goud had gewonnen met de estafetteploeg 4 x 100m. De twee anderen waren de kogelstoters Anna Omarova (1981-) en Soslan Tsirikhov (1984-).
Atletiek
Tien dagen voor de start van het EK in Berlijn handhaafde de Internationale Atletiekfederatie (IAAF) de schorsing van de Russische Atletiekfederatie (RUSAF). Wel kregen 72 Russische atleten de kans om deel te nemen onder neutrale vlag.
De Russische sportkrant Championat.com bracht uit dat 36 Russische atleten zich plots te ziek voelden om in het Siberische Irkutsk aan de start van een meeting te verschijnen. Een en ander was het gevolg dat enkele dopingcontroleurs op het toneel waren verschenen.
De voormalige verspringster Ineta Radevica (1981-) trad af als voorzitter van de Letlandse atletiekfederatie. Ze kwam in opspraak omdat ze positief gereageerd had bij het hertesten van de stalen uit 2012.
“De Letlandse atletiekfederatie ijvert voor de hoogste ethische normen en voor 'fair play',” aldus Radevica, “Hoewel ik niet opzettelijk doping gebruikte, neem ik mijn verantwoordelijkheid en moet ik opstappen.”
In 2010 werd ze Europees kampioen verspringen, het jaar nadien pakte ze brons op het WK, maar dat werd later zilver omdat de nummer twee gediskwalificeerd werd wegens doping. Tijdens de Olympische Spelen van 2012 in Londen eindigde ze vierde, op amper 1 centimeter van het brons.
De Europese atletiekfederatie pleitte voor strengere criteria bij het goedkeuren van Europese en wereldrecords. Zo wilde voorzitter Svein Arne Hansen (1946-2020) de records schrappen van atleten die ooit op doping werden betrapt. Volgens de Noor kon men best ook de records van voor 2005 niet meer erkennen, omdat de Internationale Atletiekfederatie (IAAF) toen nog niet over bloed- en urinestalen beschikte.
Dat schoot bij Paula Radcliffe (1973-) in het verkeerde keelgat, de Britse wereldrecordhoudster van de marathon noemde het zelfs een laffe maatregel.
“Ik heb hard gewerkt voor mijn records en voor mij zullen ze altijd hun waarde behouden. Sportbonden hebben de plicht om hun zuivere atleten tegen bedriegers te beschermen. Wij kampten in het verleden tegen sporters die de boel belazerden. De verschillende bonden slaagden er niet in om een veilig speelveld te creëren. Dankzij die bedriegers dreigen wij nu onze records te verliezen. Ik ben gekwetst, dit beschadigt mijn reputatie en mijn waardigheid.”
De Spaanse krant El Mundo bracht uit dat 5.000m-specialist Ilias Fifa (1989-) in staat van beschuldiging was gesteld. De Marokkaan liep sedert 2015 voor Spanje. Na een doping-razzia werd hij eind oktober 2017 in de boeien geslagen. Hij kreeg ook vier jaar schorsing.
De Keniaanse 800m-loper Kipyegon Bett (1998-) kreeg vier jaar schorsing omdat hij na het missen van een dopingcontrole positief reageerde op EPO.
Olympisch kampioen en wereldrecordhoudster 3000m steeple Ruth Jebet (1996-) uit Kenia, maar lopend voor Bahrein, werd betrapt op EPO-gebruik en werd daarvoor in 2020 vier jaar geschorst.
Marathonloopster Wang Jiali (1986-) werd wegens dopinggebruik acht jaar geschorst. Omwille van onregelmatigheden in haar biologisch paspoort had de Chinese in 2013 al een eerste schorsing gekregen. Haar trainer Lu Qiang moest levenslang naar de kant.
De Hongaar Krisztian Pars (1982-), de Olympisch kampioen hamerslingeren van 2012 in Londen, werd wegens cocaïne-gebruik 1,5 jaar geschorst.
“Ik schaam me vreselijk. Tijdens een moeilijke periode in mijn loopbaan en mijn leven nam ik een verkeerde beslissing.”
Asbel Kiprop (1989-), goed voor drie wereldtitels en olympisch goud op de 1.500 meter, werd eind 2017 bij een onaangekondigde dopingcontrole betrapt op EPO. Kiprop beweerde dat hij door de controleurs was afgeperst. Als hij hen niet genoeg betaalde, zouden ze zijn test manipuleren. De officiële instanties geloofden geen jota van zijn verhaal en schorsten hem vier jaar.
Vlak voor aanvang raakte het EK van Berlijn de grootste kandidaat voor het goud in het hoogspringen kwijt. De Rus Danil Lysenko (1997-), die deelnam onder neutrale vlag, had de maanden voordien drie keer een dopingtest ontlopen. Lisenko won in 2017 nog zilver op het WK in Londen en in maart 2018 veroverde hij in Birmingham de wereldtitel indoor.
De Russische atletiekbond legde vier jaar schorsing op aan hamerslingeraarster Tatyana Kachegina (1989-), die positief had getest op vier verboden producten, waaronder anabole steroïden.
Het USADA schorste de Zambiaanse afstandsloper Jordan Chipangama (1988-) vier jaar omdat hij positief plaste op meldonium na de Grandma’s Marathon in Minnesota, net als even later bij een test buiten competitie.
Polstokspringster Demi Payne (1991-), in 2015 nog Amerikaans kampioen indoor, testte positief op drostanolone tijdens het USA Track and Field Indoor Championship, waardoor ze vier jaar niet meer aan wedstrijden mocht deelnemen.
Wegens het gebruik van het diureticum canrenone tijdens de USA Track & Field Outdoor Championships kreeg hoogspringster Logan Boss (1997-) zes maanden schorsing
Basketbal
De Amerikaan Jodie Meeks (1987-) werd 25 wedstrijden geschorst, omdat hij groeihormonen had gebruikt. Daardoor miste de speler van de Washington Wizards de eerste ronde van de play-offs.
Boksen
Omdat hij aan de steroïden had gezeten kreeg de Amerikaan Eric Molina (1982-) twee jaar schorsing.
Het Franse dopingagentschap AFLD legde haar landgenoot Tony Yoka (1993-) een effectieve schorsing op van een jaar, omdat de Olympische winnaar van Rio bij de zwaargewichten drie keer een dopingcontrole ontliep.
Boogschieten
Na zijn overwinning in de Vegas Shoot plaste de Amerikaan Bob Eyler (1979-) positief op cannabis, wat hem zes maanden schorsing opleverde.
Darts
Omdat hij positief testte op cocaïne tijdens het PDPA Qualifier-evenement voor het WK in Milton kreeg de Brit Kevin McDine (1985-) twee jaar schorsing.
Hockey
De tuchtcommissie van de internationale hockeyfederatie FIH schorste de Chinese doelvrouw Li Dongxiao (1987-) een jaar, omdat ze tijdens de Aziatische Champions Trophy positief had getest op sibutramine.
IJshockey
Wegens dopinggebruik miste verdediger Nate Schmidt (1991-) van de Vegas Golden Knights de eerste 20 wedstrijden van het seizoen.
Gewichtheffen
Op haar vergadering in de Roemeense hoofdstad Boekarest besliste de Internationale Gewichtheffederatie (IWF) dat negen nationale federaties een jaar geschorst werden.
“De IWF wil duidelijk stellen dat er in onze sport geen plaats is voor doping. Onze federaties moeten hun verantwoordelijkheid nemen,” liet IWF-voorzitter Tamas Ajan (1939-) optekenen.
Het ging om Armenië, Azerbeidzjan, China, Kazachstan, Moldavië, Oekraïne, Rusland, Turkije en Wit-Rusland. Bij het hertesten van de bloedstalen uit 2008 en 2012 bleek dat er in die landen drie of meer atleten doping hadden gebruikt.
Ook zes gewichtheffers kregen een schorsing aan hun broek, waaronder twee olympische kampioenen. De Oekräiner Oleksiy Torokhtiy (1986-) won goud in Londen en de Oezbeek Ruslan Nurudinov (1991-) veroverde de olympische titel in Rio. Valentin Hristov (1994-) uit Azerbeidzjan was in Londen goed voor het brons, de Pool Tomasz Zielinski (1989-) won dat kleinood in Rio.
Verder vielen ook de Armeense Meline Daluzyan (1988-) en de Wit-Rus Mikalai Novikau (1986-) door de mand. Daluzyan kwam in 2019 als transgender uit de kast
De Internationale gewichtheffersbond IWF legde de volgende schorsingen op:
De Amerikaanse dopingautoriteit USADA schorste de volgende gewichtheffers
Jiu Jitsu
De Braziliaanse zwarte gordel Paulo Miyao (1991-) kreeg van het USADA twee jaar schorsing, omdat hij positief had getest op clomifene. Daardoor moest de viervoudige wereldkampioen bij de super-pluimgewichten zijn gouden medaille van het WK 2016 inleveren.
Kajak
Het Japanse antidopingagentschap legde haar kajakvedette Yasuhiro Suzuki (1985-) een schorsing op van acht jaar.
Tijdens de nationale kampioenschappen had hij zijn concurrent Seiji Komatsu (1992-) een drankje aangeboden, dat vermengd was met anabolica. Komatsu pakte de titel in de K1 200 meter, maar werd na afloop acht jaar geschorst omwille van een positieve controle. Omdat de nationale kampioen zijn onschuld staande hield, startte de federatie een onderzoek en daarbij kwam de vuile streek van Suzuki aan het licht. Die bekende de feiten. Verder ontdekte de federatie ook dat Suzuki zijn concurrenten regelmatig saboteerde, door trainings- en wedstrijdmateriaal te stelen. Suzuki en Komatsu waren op het WK in Tsjechië nog teammaats. De schorsing van Komatsu werd opgeheven.
Inna Osypenko-Radomska (1982-) werd vier jaar geschorst, omdat ze de test weigerde bij een controle buiten competitie. De voormalige Olympisch en wereldkampioene ruilde in 2014 de Oekraïense nationaliteit voor die van Azerbeidzjan.
Karate
Cesar Colunga (1998-) testte positief op methylfenidat tijdens de USA Karate Senior Team Trials, wat hem vier maanden schorsing opleverde. Een milde straf omdat hij een voorschrift kon voorleggen van zijn arts, maar dat was hij voor aanvang van de competitie vergeten te melden.
Mixed Martial Arts
Het USADA sprak de volgende schorsingen uit:
Paralympics
De Amerikaanse renner Jason Griffin (1974-) werd een jaar geschorst nadat hij positief plaste op derivaten van cocaïne na de U.S. Paralympic Track Cycling Open.
Na de USA Judo Senior National Championships testte de blinde Amerikaanse judoka Anthony Ferraro (1995-) positief op cannabis, waardoor hij zes maanden naar de kant moest.
Rugby
Na de wedstrijd van zijn ploeg Newton Stewart RFC tegen Haddington RFC plaste de Schot Tyrell Wilson (1991-) positief op methylenedioxymethamphetamine of MDMA, wat hem twee jaar schorsing opleverde.
Schaatsen
De brief die de Nederlandse Schaatsbond (KNSB) naar zijn leden stuurde, zorgde voor heel wat opschudding. De bond uitte zijn bezorgdheid over het misbruik van Thyrax, een schildklierhormoon dat niet op de lijst van verboden middelen stond, maar dat niet gebruikt mocht worden zonder medisch attest. Sporters namen het middel om meer energie te krijgen, om vet te verbranden en om snel af te vallen. Diezelfde dag vertrok ook een brief van de Nederlandse Dopingautoriteit naar de WADA met de vraag om schildklierhormonen toe te voegen aan de lijst van verboden middelen.
Directeur Herman Ram constateerde dat niet alleen schaatsers maar ook wielrenners en atleten het product op hun dopingformulieren invulden.
“We vinden de signalen van dien aard dat we ons zorgen maken. Het gezondheidsrisico is voor ons reden om hier werk van te maken.”
“Het verkeerd gebruik van de hormonen houdt een verhoogd risico in op botontkalking, hartproblemen en plotse dood,” aldus internist-endocrinoloog Edward Visser van het Rotterdamse Erasmus Medisch Centrum.
De Nederlander Thom Van Beek (1991-) leverde in januari 2016 een positieve test af op EPO. Wegens procedurefouten werd hij later vrijgesproken, maar de de KNSB en de Nederlandse Dopingautoriteit tekenden beroep aan. De Beroepscommissie schorste hem vier jaar met terugwerkende kracht, maar Van Beek was inmiddels gestopt met schaatsen.
Een reconstructie van De Volkskrant en het TV-programma ‘Andere Tijden Sport’ bracht aan het licht dat de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond (KNSB) 33 jaar voordien de diefstal van een koffertje in de doofpot had gestopt. Het verdwenen koffertje bevatte de urinestalen van vier deelnemers aan het EK all-round. De stalen behoorden toe aan de winnares Andrea Schöne-Mitscherlich (1960-) uit de toenmalige DDR, haar landgenote Sabine Brehm (1963-), die derde werd en de Nederlanders Yvonne van Gennip (1964-) en Ria Visser (1961-), die respektievelijk als tweede en vierde finishten.
De stalen moesten in het labo van het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen geanalyseerd worden, maar de Nederlandse ploegarts Rob Pluijmers zou het koffertje in de rivier de Waal gekieperd hebben. Daarover ondervraagd kon Pluijmers zich de feiten niet meer herinneren. Drie dagen na de verdwijning stelde de KNSB hem echter op non-actief. Het labo in Nijmegen had een nieuw toestel in gebruik genomen voor het opsporen van anabolica en Pluijmers was werkzaam was bij de farma-reus Organon die testosteronpillen produceerde. Later werkte hij in de wielerwereld en in 2012 bekende hij in een interview dat het in de jaren ‘80 gebruikelijk was om topsporters anabolica te geven buiten de wedstrijdperiodes.
In de Volkskrant meldde de Nederlandse Dopingautoriteit dat de betrokkenen niet hoefden te vrezen voor consequenties, omdat de feiten inmiddels verjaard waren. Maar twee voormalige Nederlandse schaatsers brachten uit dat Pluijmers hen in de jaren ‘80 doping had aangeboden en in één geval zou hij het verboden middel ook verstrekt hebben. Een van de twee getuigde anoniem dat de bondarts haar een rood-bruine pil gaf die testosteron bevatte. De andere was Jan Ykema (1963-), winnaar van het zilver op de Spelen van 1988, die bekende dat Pluijmers hem begeleiding had aangeboden voor het gebruik van anabolica.
De voormalige sportarts Michel Karsten (1942-2018) meldde dat hij in het begin van de jaren negentig aan tien schaatsers informatie verschafte over anabole steroïden en dat hij een viertal, dat geselecteerd was voor WK’s en EK’s, ook daadwerkelijk had geïnjecteerd. Aan vrouwen raadde hij het gebruik af, omdat het voor hen onomkeerbare gevolgen kon hebben, zoals onvruchtbaarheid, zware stem en lichaamsbeharing op vreemde plaatsen. Karsten beweerde dat de schaatsers een voor een bij hem kwamen en dat hij ze aanvankelijk trachtte te overtuigen om géén doping te gebruiken. Tijdens een TV-interview in maart 1992 had Karsten al eens bekend dat hij regelmatig 150 tot 175 topsporters over de vloer kreeg die meer wilden weten over doping. Naast schaatsers ook atleten, judoka's, wielrenners, kracht- en gevechtsporters. Het leidde tot heel wat opschudding, maar ook tot een grote toeloop in zijn praktijk.
Tennis
De Internationale Tennisfederatie schorste Daniel Evans (1990-) een jaar. De Brit werd tijdens de Barcelona Open betrapt op het gebruik van cocaïne.
Het Internationaal Sporttribunaal TAS legde Sara Errani (31) een schorsing op van tien maanden, omdat de Italiaanse positief had getest op letrozol.
Triathlon
De Amerikaan Bill Beyer (1962-) aanvaardde twee jaar schorsing, nadat hij betrapt werd op het bezit van testosteron.
Nicholas Gough (1986-) mocht vier jaar niet meer aan de start verschijnen toen bij een test buiten competitie bleek dat de Amerikaan EPO had gebruikt.
Julie Rosiek (1968-) werd tijdens een test buiten competitie betrapt op het gebruik van anabolica en daarvoor kreeg de Amerikaanse twee jaar schorsing.
De Amerikaan Michael Meacham (1976-) testte positief op anabolica bij een test buiten competitie, wat hem een jaar schorsing opleverde.
Turnen
De Amerikaanse Laura Zeng (1999-) deed aan ritmische gymnastiek en werd zes maanden geschorst omdat ze bij een test buiten-competitie positief had getest op acetazolamide,
Voetbal
Minstens drie spelers uit de hoogste Cypriotische competitie kampten met hartproblemen. De internationale spelersvakbond FIFPro vroeg de Cypriotische autoriteiten en de Europese voetbalbond UEFA om hulp en eiste een snel onderzoek. De spelers zouden verdachte middelen gekregen hebben om sneller te herstellen, de FIFPro vermoedde dat dat de oorzaak van de klachten was.
Fabio Lucioni (1987-), verdediger en aanvoerder van de Italiaanse eersteklasser Benevento, werd door het Italiaanse antidopingbureau een jaar geschorst wegens een positieve test op clostebo na de wedstrijd tegen Torino. Teamarts Walter Giorgione kreeg vier jaar omdat hij het middel aan Lucioni had gegeven.
De Italiaanse voetbalbond schorste Joao Pedro (1992-) zes maanden. Na de wedstrijd tegen Sassuelo vond men sporen van het vochtafdrijvend middel hydrochloorthiazide bij de Braziliaanse speler van Cagliari.
Twee voetbalprofs van de Argentijnse topclub River Plate legden een positieve dopingcontrole af na de wedstrijden om de Copa Libertadores. De Argentijnse werdediger Lucas Martínez Quarta (1996-) en de Uruguayaanse middenvelder Camilo Mayada (1991-) hadden hydrochloorthiazide gebruikt, in de volksmond beter bekend als plaspillen.
Voormalig Frans international Samir Nasri (1987-) werd zes maanden uitgesloten. In december 2016 plaatste de kliniek Drip Doctors uit Los Angeles een foto op Facebook en Twitter, waarop te zien was hoe Nasri een infuus kreeg “om hem te helpen gehydrateerd en in topgezondheid te blijven tijdens zijn drukke voetbalseizoen".
De Ghanese middenvelder Bennard Kumordzi (1985-) van het Belgische KV Kortijk kreeg vier maanden schorsing, omdat hij na de wedstrijd tegen Standard Liège positief had getest op Carboxy-THC.
De Kosovaarse verdediger Bajram Jashanica (1990-) van de Albanese kampioen Skënderbeu mocht twee jaar niet meer voetballen, nadat hij betrapt werd op corticosteroïden-gebruik.
Na de met 4-1 gewonnen Champions League-finale van 2017 testte Sergio Ramos (1986-) positief op de ontstekingsremmer dexa-methasone. De kapitein en het icoon van Real Madrid en van de Spaanse nationale ploeg kwam daar bijzonder goed weg mee, omdat de clubdokter verklaard had dat het om een menselijke fout ging. Volgens de regels van de UEFA mag dat product enkel gebruikt worden als de teamdokter het schriftelijk vermeldt bij de dopingcontrole. Dat was echter niet het geval. Overigens was het niet de eerste inbreuk van Ramos en Real Madrid.
Een onaangekondigde dopingcontrole bij de Koninklijke liep in februari 2017 helemaal in het honderd toen Cristiano Ronaldo (1985-) zijn beklag had gemaakt en de sfeer daarop ‘gespannen’ raakte. Op 15 april 2018 een nieuwe overtreding toen Ramos het vertikte een dopingcontrole af te leggen na de uitwedstrijd op het veld van Malaga nog voor hij was gaan douchen.
Wielrennen
Tijdens een regionale wedstrijd in Italië testte een amper 14-jarige positief op de anabole steroïde mesterolone. Daarmee was hij de jongste renner ooit die tegen de lamp liep. Het Italiaans Olympisch Comité (CONI) schorste hem op staande voet.
“Sporters die doping gebruiken, stellen een criminele daad. Maar een veertienjarige die anabole steroïden gebruikt om zijn prestaties te bevorderen, is in mijn ogen een misdaad tegen de mensheid,” aldus dopingexpert en ex-ploegarts Carlo Tranquilli (1953-).
Het USADA sprak de volgende schorsingen uit:
Tijdens de Ronde van Costa Rica werden liefst twaalf renners betrapt op dopinggebruik. Jeancarlo Padilla (1996-) had EPO gebruikt. De elf anderen CERA: eindwinnaar Juan Carlos Rojas Villegas (1981-), zijn broer Cesar Andres Rojas Villalegas (1988-) die derde eindigde, Jewinson Leandro Varela Zuniga (1995-), Vladimir Fernandez Torres (1988-), Jose Alexis Rodriquez Villalobos (1996-), Jason Huertas Araya (1998-), Jose Irias (1991-), Gabriel Eduardo Marin Sanchez (1994-), Melvin Mora Garita (1990-), Kevin Murillo Solano (1994-) en Jordy Sandoval (1993-).
De Duitser Ralf Matzka (1989-) werd twee jaar geschorst nadat hij positief had getest op Tamoxifen, een stof die de aanmaak van testosteron stimuleert.
Kleber Da Silva Ramos (1985-) mocht vier jaar toekijken, omdat de Braziliaan positief had getest op EPO bij een out-of-competition controle.
De Italiaanse antidopingrechtbank verbande de Litouwer Raimondas Rumsas junior (1995-) van alle officiële wedstrijden, nadat bij hem sporen van het groeihormoon GRHP-6 werden gevonden tijdens een out-of-competition controle. Enkele weken voordien was het Italiaanse gerecht binnengevallen bij zijn vader, oud-renner Raimondas (1972-) en tijdens die huiszoeking werd een enorme hoeveelheid verboden middelen gevonden. Wat de hele affaire onbegrijpelijk maakte, was het feit dat zijn jongere broer Linas (1997-) enkele maanden voordien overleden was na dopinggebruik.
In het onderzoek naar het plotse overlijden van Linas Rumsas (1995-2017) arresteerde de Italiaanse politie zes personen. Bij zijn amateurteam Altopack-Eppela vonden speurders grote hoeveelheden EPO, groeihormoon en pijnstillers. Een mobiele eenheid arresteerde teameigenaar Luca Franceschi, voormalig ploegleider Elso Frediani, trainer Michele Viola (1992-) en apotheker Andrea Bianchi. Ook de ouders van eigenaar Franceschi werden gearresteerd, in hun huis vonden de dopingpraktijken plaats. Het hele systeem was een groot raderwerk. Franceschi rekruteerde beloftevolle renners, bij zijn ouders kregen de renners doping toegediend. Frediani adviseerde renners op medisch vlak en zorgde ervoor dat ze controles konden omzeilen. Oud-renner Viola werd de opvolger van Frediani bij diens vertrek. Bianchi leverde doping zonder voorschrift. Tijdens de huiszoeking vond de politie 25 flesjes EPO in de koelkast van Viola. Gelijktijdig werd in Pistoia, Livorno en Bergamo ook een onderzoek naar 17 andere verdachten gestart.
De Franse wielerbond FFC schotelde Juan Murillo Ortiz (1982-) vier jaar schorsing voor met een boete van 10.000 Euro, omdat de Venezolaan tijdens de Tour de Guadeloupe betrapt werd op CERA.
Bij een out-of-competition-controle reageerde Pier Paolo De Negri (1986-) positief op androgene anabole steroïden, waardoor de Italiaan vier jaar naar de kant moest.
De Fransman Rémy Di Grégorio (1985-) van Delko Marseille-Provence KTM reageerde positief op EPO tijdens Parijs-Nice en dat betekende een schorsing van vier jaar.
De Argentijn Exequiel Falon (1990-) leverde in de Vuelta a San Juan een positieve test af op anabolica. Meteen het tweede dopinggeval in de Argentijnse rittenkoers, nadat ook de Uruguayaan Ignacio Maldonado (1990-) betrapt werd op CERA.
De Spaanse krant El Pais bracht uit dat voormalig wielerarts Luis García Del Moral in 2016 aan het CAS getuigde, dat er tussen 1993 en 1998 een dopingprogramma bestond bij de Spaanse wielerbond, waar hij actief was voor de begeleiding van het baanwielrennen.
Volgens Del Moral was de Italiaanse dopingarts Michele Ferrari (1953-) erbij betrokken. Hij beweerde dat Ferrari betaald werd voor zijn diensten en voor het leveren van corticoïden, EPO en groeihormonen. Del Moral haalde een betalingsbewijs boven, dat vier dagen voor de Olympische Spelen van 1996 was overgemaakt aan de Italiaanse dopingarts. Overigens was het Del Moral die de doping toediende bij de sporters.
“Dat maakte in die tijd deel uit van het systeem.”
Del Moral was van 1999 tot 2003 ploegarts van US Postal. Na de het bekend worden van het massale dopinggebruik in dat team werden Del Moral en Ferrari levenslang geschorst.
Als reactie op een artikel uit het Nederlandse dagblad AD Sportwereld van april 2018, bekende oud-wielrenner Karsten Kroon (1976-) aan het Nederlandse persagentschap ANP dat hij tijdens zijn actieve carrière doping had gebruikt. De Nederlander was zeventien jaar prof en reed voor Rabobank, Team CSC/Saxo Bank en BMC.
"Met Karsten Kroon sneuvelde de laatste 'zuivere' renner uit de top-tien van de Waalse Pijl anno 2006," merkte de Belgische krant ‘Het Nieuwsblad’ op.
De volledige top-tien kwam in opspraak. Winnaar Alejandro Valverde (1980-) was betrokken bij Operacion Puerto, de nummer twee Samuel Sanchez (1978-) werd gepakt voor groeihormonen, de derde Kartsen Kroon (1976-) bekende het gebruik in zijn boek, nummer vier Frank Schleck (1980-) maskeerde mogelijke tests met vochtafdrijvende middelen, de vijfde Patrik Sinkewitz (1980-) werd twee keer betrapt, de zesde Danilo Di Luca (1976-) testte positief op CERA, de nummers zeven en acht David Etxebarria (1973-) en Koldo Gil Perez (1978-) waren betrokken bij Operacion Puerto, nummer negen Serguei Ivanov (1975-) had EPO gebruikt en de tiende Matthias Kessler (1979-) testosteron.
Fabian Wegmann (1980-), die elfde eindigde reageerde berustend:
“Dit is vooral een trieste vaststelling en een nieuwe klap voor de wielersport. Of ik mij nu de rechtmatige winnaar van die Waalse Pijl kan of mag noemen? Helemaal niet. Het is triest dat de namen van de voltallige top-tien later bezoedeld worden, maar niks zegt of bewijst dat ze die wedstrijd reden met foute stoffen in hun lichaam. Als ik mij niet vergis, zijn enkele renners later ook vrijgesproken.”
Een dag later kwam ook voormalig wielrenner Lieuwe Westra (1982-) met bekentenissen op de proppen. Bij de voorpublicatie van zijn boek ‘Het Beest, het wielerleven van Lieuwe Westra’ gaf de Nederlander in de Leeuwarder Courant toe dat hij tijdens zijn carrière cortisonen gebruikte.
“Ik spoot het in mijn lijf om harder te fietsen, om prijzen te pakken, om complimenten in ontvangst te nemen. Tijdens mijn eerste profjaar werd het mij duidelijk dat er geen overwinningen werden behaald met enkel maar hard trainen. Wilde je met de grote jongens meedoen, moest je de grenzen van het toelaatbare opzoeken.”
Westra werd echter nooit betrapt op dopinggebruik. Volgens de Nederlander kwam dat omdat hij gedekt werd door een medisch attest voor een geveinsde blessure. Spijt had hij niet, als er al een schuldige moest aangewezen worden, was het misschien beter om te kijken naar de artsen binnen het wielrennen. Volgens hem faciliteerden zij dit gedrag door het uitschrijven van attesten.
Na de derde etappe van de ronde van San Juan leverde de Argentijn Gonzalo Najar (1993-) een positieve plas af op CERA en daarvoor kreeg hij vier jaar schorsing. Ook ploeg- en landgenoot Gaston Emiliano Javier (1993-) vloog tegen de lamp, na de tweede etappe testte hij positief op anabole steroïden. Ook hij moest vier jaar toekijken. Door die twee dopingzondaars werd het team Sindicato de Empleados Públicos de San Juan 45 dagen uit competitie verbannen.
De Italiaanse oud-renner Riccardo Riccò (1983-) publiceerde het boek ‘Cuore di Cobra’ (Het hart van de cobra) met ‘Bekentenissen van een gevaarlijke renner’ als ondertitel. Riccò, die tijdens zijn carrière twee keer tegen de dopinglamp vloog en na zijn loopbaan op heterdaad betrapt werd tijdens het kopen van testosteron en EPO, stelde dat dopinggebruik noodzakelijk was om te kunnen meedoen.
“Enkel met doping win je niet. Zonder doping win je helemaal niet”
De Italiaan Andrea Innocenti (1999-) werd in Tsjechië betrapt op testosteron tijdens de Grand Prix Priessnitz spa, het leverde hem vier jaar schorsing op.
Kanstantsin Siwtsow (1982-) meldde op Instagram dat hij niet begreep dat men EPO had gevonden tijdens een huiszoeking. De UCI schorste de Wit-Russische winnaar van de Ronde van Kroatië vier jaar en zijn ploeg kieperde hem aan de deur.
Het Spaanse team Burgos-BH werd op korte tijd opgezadeld met drie dopinggevallen. De Bask Ibai Salas (1991-) kreeg vier jaar schorsing wegens afwijkingen in zijn bloedpaspoort, de Spanjaard David Belda (1983-) kreeg dezelfde straf nadat hij op EPO werd betrapt en landgenoot Igor Merino (1990-) had aan de groeihormonen gezeten. Zoals voorzien in het reglement schorste de Internationale Wielerunie UCI de Spaanse wielerformatie drie weken.
Het jaar liep bijna ten einde, toen de WADA meedeelde dat uit de bloed- en plasmastalen van de dopingzaak ‘Operacion Puerto’ acht nieuwe DNA-profielen van dopingzondaars waren opgespoord, waardoor het totaal op 35 kwam. De namen van de betrokkenen waren bekend, maar hun identiteit mocht niet onthuld worden, omdat de verjaringstermijn van acht jaar overschreden was. Het ging om de stalen die Spaanse speurders in 2006 in beslag hadden genomen bij de beruchte Spaanse dopingarts Eufemiano Fuentes (1955-). Pas tien jaar later kwamen meer dan 200 bloed- en plasmastalen terecht bij de WADA.
Het CAS wees het hoger beroep van Nicola Ruffoni (1990-) af en handhaafde zijn schorsing. De Italiaan had het jaar voordien vier jaar schorsing gekregen, nadat hij betrapt werd op het gebruik van groeihormonen.
De jonge Kazach Ilya Gorbushin (1998-) werd door het anti-doping tribunaal van zijn land twee jaar geschorst wegens het niet invullen van zijn whereabouts.
Worstelen
Rustem Nazarov (1994-) uit Turkmenistan leverde tijdens de Aziatische Spelen een positieve plas af op het diureticum furosemide.
De Amerikaan Jordan Oliver (1990-) testte positief op amfetamines tijdens de U.S. Open World Team Trials, wat hem een jaar schorsing opleverde.
Victoria Francis (1994-) testte bij een out-of-competition positief op ostarine en kreeg daarvoor een jaar schorsing,
Zwemmen
De Japanner Junya Koga (1987-), in 2009 nog wereldkampioen op de 100m rugslag, werd tijdens een controle buiten competitie betrapt op het gebruik van de spierversterkende middelen LGD-4033 en SARM S-2. Hij werd vier jaar geschorst en uitgesloten voor de Aziatische Spelen.
De Bulgaarse schoolslagspecialist Mihail Alexandrov (1985-) testte positief op benzoylecgonine en methylecgonine tijdens de Arena Pro Swim Series in Santa Clara, wat hem een jaar schorsing opleverde. Nadat hij in 2009 de Amerikaanse nationaliteit aanvroeg, kroonde hij zich de twee volgende jaren tot wereldkampioen korte-baan met de USA estafette-ploeg 4 x 100m wisselslag.
Vrije-slagspecialiste Amanda Kendall (1991-) kreeg na een test buiten competitie drie maanden schorsing wegens het gebruik van vilanterol. De Amerikaanse bekende dat ze het product genomen had via een inhaler.
De Amerikaanse schoolslagspecialist Jack Casey (1991-) testte positief op het hormoon anastrozole. Hij kreeg de milde straf van zes maanden omdat hij een voorschrift van zijn arts kon voorleggen, maar hij was dat vergeten melden voor hij aan de start verscheen van de AT&T Winter Nationals.
Zesvoudig Olympisch kampioen Ryan Lochte (1984-) kreeg veertien maanden schorsing omdat de Amerikaan een foto had geplaatst waarop men kon zien dat hij een infuus met middelen kreeg toegediend, een methode die niet volgens de regels was.