Doping in de sport - 2008

Het Britse wetenschappelijk tijdschrift The Lancet publiceerde het artikel 'Use of doping agents, particularly anabolic steroids, in sports and society' van de Zweedse Professor Farmacologie Folke Sjöqvist (1933-2020) van het Karolinski Instituut, waarin vermeld werd dat zo'n drie miljoen Amerikanen anabole steroïden gebruikten. De meesten waren jonge volwassenen. Het artikel haalde ook aan dat 12% van de jongens en 3,3% van de meisjes in de High Schools experimenteerden met dopingproducten.

In 2008 werden in België 1.976 dopingcontroles uitgevoerd in wedstrijdverband, waarvan er 14 atypisch waren, 104 afwijkende resultaten hadden en 14 testen geweigerd werden, wat een totaal opleverde van 6,7% positieve dopingtests. Buiten wedstrijdverband deed men 666 testen, waarvan er 9 atypisch waren, 2 afwijkende resultaten hadden en 3 testen geweigerd werden.

Voor het eerst werd in de Verenigde Staten een atleet tot zes maanden effectieve gevangenisstraf veroordeeld wegens illegaal dopinggebruik en moest hij achthonderdduizend Dollar prijzengeld terugbetalen.

De Franse anti-dopingcommissie AFLD onderzocht haarmonsters om het gebruik van anabolica op te sporen. Van de 138 profisporters uit het voetbal, het rugby, de atletiek en het wielrennen leverde 13,8% een positieve test af op testosteron. Bij voetballers noteerde men de meeste dopinggevallen, 21,8% testte positief.

Een Duitse studie wees uit dat 13 tot 16% van de klanten van fitnesscentra ervaring had met dopinggebruik. Geëxtrapoleerd naar de gegevens verstrekt door de Arbeitgeberverband deutscher Fitness- und Gesundheits-Anlagen (werkgeversvereniging van Duitse fitness- en gezondheidsfaciliteiten) betekende dat honderdduizenden geregistreerde klanten voor Duitsland alleen al.

Op 4 augustus 2008 ondertekenden de Verenigde Staten samen met meer dan 90 andere landen de Internationale UNESCO-conventie tegen dopinggebruik in de sport. Voor de USADA was dit enorm belangrijk met het oog op de kandidatuur van Chicago voor het organiseren van de Olympische Spelen van 2016.

Doping in de DDR

In juli 2008 beschuldigde de voormalige kogelstoter Gerd Jacobs (1950-2015) zijn vroegere DDR-trainer Werner Goldmann (1951-) ervan dat hij hem in de jaren 1980 tijdens zijn sportcarrière gedopeerd had. Jacobs had een aangeboren hartafwijking waarvan hij zich niet bewust was, maar door de hoge dosissen Oral-Turinabol die Goldmann hem toediende verergerde de afwijking zo erg dat men in 2004 moest overgaan tot een harttransplantatie. Er volgden nog andere ingrepen omdat de longen en nieren het stilaan lieten afweten. Hij stierf op 55-jarige leeftijd. Later kwam uit dat Jacobs tussen 1986 en 1988 voor de Stasi had gewerkt.

American Football

Ryan Fowler (1982-) speelde in de American National Football League linebacker bij de Tenneseer Titans. Een week voor David Jacobs (1953-2008) zijn vriendin vermoordde met een colt en nadien ook zelfmoord pleegde, verklapte de steroïdendealer dat ook Fowler tot zijn klantenkring behoorde.

Atletiek

Na de Weense halve marathon Eisbährlauf werden de Oostenrijkse Susanne Pumper (1970-) en de Sloveense Helena Javornik (1966-) betrapt op EPO-gebruik. Beiden kregen twee jaar schorsing maar schreeuwden hun onschuld uit. Pumper speelde het hard, ze stelde zich kandidaat voor een bestuursplaats binnen haar club LCC Wien en toen haar dat ook lukte verliet de voorzitter de vereniging, samen met zijn vrouw en negen topatleten. In 2012 werd Pumper zelfs voorzitster van de club. Pumper werd getraind door Helmut Stechemesser (1953-), een voormalige sportarts uit de DDR die op het vlak van doping niet aan zijn proefstuk was. Stechemesser was eerst afgestudeerd aan de Deutschen Hochschule für Körperkultur (DHfK) in Leipzig, vooraleer hij zijn studies Geneeskunde startte. In 1984 behaalde hij het diploma van specialist in de sportgeneeskunde en werkte hij op de afdeling sportgeneeskunde van DHfK, met focus op de prestatiediagnostiek van duursporten. Na de val van de Muur ging hij in het Oostenrijkse Aspach als sportarts aan de slag. Hij schopte het tot medisch directeur van een plaatselijk revalidatiecentrum en hij begeleidde meerdere Duitse biatleten en langlaufers. Bovendien werkte hij als atletiekcoach met atleten als Stefan Matschiner (1975-), Theresia Kiesl (1963-), Stephanie Graf (1973-), Susanne Pumper (1970-), Simon Vroemen (1969-) en Jolanda Ceplak (1976-).

In 2007 kreeg de Sloveense 800m loopster Jolanda Ceplak (1976-) twee jaar schorsing voor EPO gebruik en de Nederlandse steeple-loper Simon Vroemen (1969-) werd in 2008 op het gebruik van metandienon betrapt, terwijl grote hoeveelheden groeihormoon werden gevonden in de woning van de Oostenrijkse 1500m-loopster Theresia Kiesl (1996-).

De Oostenrijkse 1500m-loper Stefan Matschiner (1975-) onderhield intensieve contacten met de Wiener Blutbank Humanplasma, waar vaak bloedtransfusies werden uitgevoerd. Na zijn sportieve carrière werd hij sportmanager. In 2008 beschuldigde de Oostenrijkse renner Bernhard Kohl (1982-) hem van bloeddoping en in 2009 deed de Oostenrijkse triathlete Lisa Hütthaler (1983-) hetzelfde. Het leverde hem in 2010 een gevangenisstraf op van 15 maanden, waarvan 14 voorwaardelijk. Daarop praatte hij heel wat internationale atleten, verzorgers en verenigingen aan de galg. Zo bekende hij dat hij bloedcentrifuge van 50.000 Euro had verkocht aan de Duitse sportarts Mark Schmidt (1978-), die bij de operatie Aderlass 2019 beschuldigd werd van dopinghulp

Tijdens een persconferentie onthulde de Oostenrijkse 800m-loopster Stephanie Graf (1973-) in november 2009, dat ze in 2003 bloed afleverde bij de Wiener Blutbank Humanplasma, maar dat ze het nooit terug liet inspuiten.

In december 2011 bekende triathlete Lisa Hütthaler (1983-) dat ze in oktober 2008 twintigduizend eenheden EPO en dertigduizend eenheden Dynepo aan Pumper had verkocht. In september 2013 werd Pumper-Fischer als recidiviste acht jaar geschorst.

De Chinese snelwandelaarster Song Hongjuan (1984-) kreeg voor haar EPO-gebruik vier jaar schorsing aangesmeerd.

De Russische speerwerpster Lada Chernova (1970-) werd twee jaar geschorst nadat men haar op het gebruik van metenolone had betrapt. Bij haar terugkeer in februari 2012 testte ze positief op bromantan en kreeg ze levenslang.

Baseball

William Clemens (1962-), een pitcher van de Boston Red Sox, zou volgens het Mitchell rapport anabolica hebben gebruikt. Clemens, bijgenaamd 'Rocket', wiens naam liefst 82 keer opdook in het rapport, ontkende onder ede alle beschuldigingen waarop het Congres zijn zaak doorverwees naar het ministerie van Justitie op verdenking van meineed.

De Spanjaard Daniel Rios (1972-) en Luis Gonzalez (1979-) uit Venezuela, beiden actief in de Japanse baseball competitie, testten positief op Stanozolol en werden daarvoor een jaar geschorst.

J.C. Romero (1976-) uit Puerto Rico speelde pitcher bij de Philadelphia Phillies toen hij in augustus vijftig wedstrijden schorsing kreeg voor een positieve test op androstenedion. Romero verklaarde dat hij in een Vitamin Shop van New Jersey het voedingssupplement 6-OXO Extreme van de firma Ergopharm had gekocht, het product was hem door twee verschillende voedingsspecialisten voorgeschreven. Toen hij met de inname ervan stopte, testte hij inderdaad negatief. Omdat hij door die schorsing 1,25 miljoen Dollar door zijn neus geboord zag, sleepte hij Ergopharm en Vitamin Shop voor de rechter.

Basketbal

De Amerikaan Qyntel Woods (1981-), forward bij Olympiacos Athene, werd na de Griekse bekerfinale gepakt op het gebruik van marihuana, waarop zijn contract verbroken werd.

Bobslee

Bobsleepiloot Serge Despres (1978-) testte positief op nadrolone en werd daarvoor twee jaar geschorst. Van de Canadese bond mocht hij zelfs niet meer trainen op de pistes van Calgary en Whistler BC. Hij was totaal verbijsterd, omdat deze beslissing hem ook financieel aan de grond bracht en hij argumenteerde dat de gevonden hoeveelheid zo klein was dat ze geen significante prestatieverbetering kon opleveren.

Boksen

Na het bokstornooi tussen de Verenigde Staten, China en Kazakhstan werd de Amerikaan Sadam Ali (1988-) op het gebruik van Cathine betrapt, een verboden middel dat afkomstig is van Khat. Normaal gezien kostte hem dat twee jaar schorsing, maar zijn arts kon bewijzen dat hij Ali een middel voor zijn verkoudheid had voorgeschreven en daarom moest hij slechts drie maanden naar de kant, waardoor hij naar de Olympische Spelen kon.

Gewichtheffen

In augustus 2008 publiceerde het Duitse weekblad 'Stern' de bijdrage 'Siegen um jeden Preis' over de voormalige Chinese gewichthefster Chunlan Zou (1972-), die op 13-jarige leeftijd haar sportieve loopbaan begon op de Eliteschool voor Sport in Changchun. Lessen volgen was niet nodig, de atlete en haar ouders geloofden in een beter leven. Zo kreeg ze een eigen bed, lekker eten, alle dagen vlees en heel wat reizen naar wedstrijden. Maar men diende haar ook het mannelijk hormoon 'Da Li Wan' toe, vrij vertaald 'de krachtpil'. Daar bovenop kreeg ze ook spuiten en andere medicatie van haar trainer. Het jonge meisje besefte helemaal niet wat ze allemaal kreeg toegediend, maar ze werd wel wantrouwig toen ze plots een zware stem kreeg en een baard kweekte. Ze won heel wat medailles, kroonde zich in haar gewichtsklasse tot nationaal kampioen en verbeterde het wereldrecord stoten. Maar toen moest ze wegens een blessure haar carrière plots staken.   

"Ik had een kapotte wervelzuil en een zwak hart en voor een paar Yuan moest ik vanaf toen de rug van de mannen schrobben in de badzaal. Iedere dag opnieuw tot ik er bij viel en dat enkel maar om te kunnen overleven."

Ze werd meerdere keren geopereerd om de merkbare gevolgen van anabolica te verdoezelen, littekens als gevolg van acne werden zoveel mogelijk weggewerkt en een vuistgrote adamsappel werd weggeschaafd. Omdat haar baarmoeder onderontwikkeld was zou ze nooit kinderen krijgen. Toen dit allemaal uitlekte, compenseerde de Chinese overheid haar met zeventienduizend Euro aan materiaal, waarmee ze een wassalon opende en samen met haar man liet ze zes jaar na datum een gratis fotoreportage van haar huwelijk maken. Voorwaarde was wel dat ze met niemand mocht praten over haar sportverleden.

De Moldaviër Igor Bour (1984-) kroonde zich tot Europees kampioen in de categorie tot 56kg, maar de controle achteraf wees op het gebruik van metandienon. Het leverde hem vier jaar schorsing op. In 2013 won  hij de zilveren medaille op het EK, maar na die titelstrijd testte hij opnieuw positief en kreeg hij levenslang.

IJshockey

Nadat hij even voordien zijn vijfde treffer van het seizoen had laten optekenen, zeeg de 19-jarige Rus Alexey Tscherepanow (1989-2008) dood neer op de spelersbank, tijdens een thuiswedstrijd van zijn team Awangard Omsk. De autopsie nadien toonde bloeddoping aan en het gebruik van Cordiamin.

Kunstschaatsen

De Russische kunstschaatser Yuri Larionov (1986-) vormde een succesvol koppel met Vera Bazarova (1993-). Samen wonnen ze zes Grand Prix’s, haalden ze als junior zilver en brons op het EK en zilver op het WK, met de Russische titel van 2012 als toetje. Na een positief bloedstaal moesten ze in januari 2008 het goud van de Grand Prix voor Junioren. Dader Larionov kreeg twee jaar schorsing, die werd later verminderd naar achttien maanden.

Mixed Martial Arts

Het dopinggebruik in de mixed martial arts was niet zo uitgesproken als de jaren voordien, maar toch vlogen nog heel wat gebruikers tegen de lamp.

Een urinetest van de Amerikaan James Lee Irvin (1978-) leverde een positief resultaat op voor methadon en oxymorfon, waarvoor hij twaalf maanden geschorst werd en twintigduizend Dollar moest ophoesten. In 2011 testte hij opnieuw positief, dit keer op trenbolon, een steroïde die body-builders gebruiken voor spieropbouw, maar die ook in de landbouw gretig wordt toegevoegd voor het vetmesten van dieren. Hij werd twee jaar geschorst voor alle Amerikaanse wedstrijden waarop hij besloot om in Europa te gaan vechten.

De Braziliaan Pequeno Nogueira (1978-) testte positief op Boldenon en kreeg een jaar schorsing en een boete van 2.500 Dollar.

De Braziliaan Antonio Silva (1979-) en zijn Amerikaanse uitdager Edwin Dewees (1982-) hadden eveneens verboden middelen gebruikt, wat een jaar toekijken betekende en een geldboete van 2.500 Dollar. Volgens Silva's manager Alex Davis testte zijn pupil positief door de inname van Novedex, een testosteron-booster die hij moest slikken voor het verhogen van zijn door acromegalie veroorzaakt laag testosteronpeil. Het product kostte hem maandelijks 6 tot 8.000 USD.

De Braziliaanse Carina Damm (1979-) genoot de twijfelachtige eer dat ze de eerste vrouwelijke mixed martial artist was die een positieve test afleverde. Bij haar werd nandrolon gevonden, wat een jaar schorsing en 2.500 Dollar boete betekende. In 2013 moest ze in de arena tegen de Amerikaanse Jessica Eye (1986-), maar het urinestaal dat ze afleverde voor de kamp was niet het hare, waarop ze 550 USD boete kreeg en zes maanden geschorst werd.

De Amerikaan Chris Leben (1980-) kreeg niet alleen op zijn donder van de Engelsman Michael Bisping (1979-), hij bleek ook aan de Stanozolol te hebben gezeten, waarvoor hij negen maanden geschorst werd en een derde van zijn beurs moest inleveren. Enkele maanden voordien had hij 35 dagen in de gevangenis doorgebracht, wegens rijden onder invloed. In 2010 werd hij om dezelfde reden gearresteerd in Honolulu, Hawaii. In 2011 verloor hij het gevecht tegen de Filipijnse Amerikaan Mark Muñoz (1978-) en de test achteraf onthulde het gebruik van oxycodon en oxymorfon, waarop hij een jaar geschorst werd.

Skiën

Tijdens een persconferentie van de IBU raakte bekend dat de Russische biathleten Dmitri Jarosjenko (1976-), Albina Achatowa (1976-) en Jekaterina Jurjewa (1983-) tijdens de Wereldbeker in Östersund betrapt waren op EPO-gebruik en dat ze daarvoor twee jaar geschorst werden

Bij de Noor Lars Bystøl (1978-), die zowel aan het schansspringen deelnam als aan de Noorse combinatie, werden na de Norwegian Cup Race sporen van cannabis gevonden. In 2009 bekende hij dat gebruik tijdens een interview met het tijdschrift 'Se og Hør', waarop hij vier maanden geschorst werd. Maar de Noor had ook een zwaar drankprobleem. Na de afscheidsparty van de Continental Cup van 2000 in Innsbruck werd hij huiswaarts gestuurd omdat hij te diep in het glas had gekeken. Later dat jaar hield men zijn auto tegen en had hij 2,38 promille alcohol in het bloed, waarvoor hij veertien dagen gevangenis kreeg. In 2003 tuimelde hij dronken in het water tijdens een vechtpartij in de haven van Oslo. In 2007 werd hij zwaar onder invloed opnieuw gearresteerd tijdens een vechtpartij. In 2009 bevestigde hij aan het Noorse dagblad Se og Hør, dat bij een controle van enkele maanden voordien sporen van THC werden gevonden, waarvoor hij vier maanden geschorst werd. Een paar maanden later kondigde hij zijn afscheid aan.

SUMO worstelen

Wakanoho Toshinori (1988-), in Rusland geboren als Soslan Aleksandrovich Gagloev, was de eerste sumoworstelaar die geschorst werd wegens doping. Bij zijn arrestatie vond de politie twee zakken cannabis, een gerolde joint en een drugspijp die hij in een club had gekocht in de buitenwijk van Tokio. In januari 2009 moest Wakanoho aan de Japanse sumofederatie 5,8 miljoen yen betalen en knipte men in een hotel in Tokio zijn haren af, een vernedering die aangaf dat zijn sumocarrière tot het verleden behoorde.

Triathlon

In 2004 werd de Oostenrijkse Lisa Hütthaler (1983-) nationaal kampioen duathlon en in 2007, 2012 en 2013 veroverde ze de Oostenrijkse titel van de halve triathlon. In maart 2008 werd ze bij een onaangekondigde controle op training op het gebruik van EPO betrapt, waarvoor ze twee jaar schorsing kreeg. Omdat ze meewerkte aan het onderzoek, werd die straf nadien herleid tot achttien maanden. Ze bekende ook het gebruik van bloeddoping en testosteron. In maart 2009 deed ze haar hele verhaal in een interview met het Oostenrijkse dagblad Kurier. Ze noemde kinderarts Andreas Zoubek en sportmanager Stefan Matschiner (1975-) als dopingleveranciers. In 2006 en 2007 spoot Zoubek haar twee keer duizend eenheden EPO in, die hij uit de ziekenhuisapotheek haalde maar nooit betaalde. Wel had hij ze doorgerekend aan Hütthaler. Hiervoor moest hij 19.600 Euro ophoesten. Matschiner van zijn kant werd in 2009 gearresteerd en veroordeeld voor het leveren van EPO. Zijn eerste klanten waren Keniaanse lopers. In 2006 kwam hij in the picture bij een dopingschandaal rond de Olympische Winterspelen van Turijn toen hij in het huis van de Oostenrijkse voormalige langlaufer Walter Mayer (1957-) logeerde, die toen als coach vier jaar geschorst was wegens het verdelen van EPO. Matschiner werkte in die periode nauw samen met de voormalige bodybuilder Manfred Kiesl (1962-), in wiens huis in 1997 heel wat dopingproducten werden gevonden. Hij was ook de vertrouwensman van de wielrenners Michael Rasmussen (1974-) en Bernhard Kohl (1982-) die beiden eveneens tegen de lamp vlogen. Door de bekentenissen van Hütthaler en nadat ook Kohl overging tot bekentenissen, werd Matschiner in oktober 2010 gearresteerd en veroordeeld tot vijftien maanden hechtenis. In het interview verklapte Hütthaler ook nog dat ze op aanraden van oud-renner Hannes Hempel (1973-) aan een medewerkster van het onderzoekslabo vijftigduizend Euro had aangeboden om de resultaten te verdoezelen. Ook onthulde ze dat er zelfs bij hobbysporters intensief gedrogeerd werd, dat ze sedert haar achttiende aan de doping zat en dat ze dopingproducten verhandelde. In juni 2009 belandde ze drie maanden in de gevangenis wegens omkoperij. In 2010 maakte ze haar come back en won ze nog heel wat wedstrijden.

Dmitriy Gaag (1971-) een triatleet uit Kazakhstan, werd in september twee jaar geschorst wegens het gebruik van EPO.

Voetbal

De Franse sportarts Jean-Pierre Mondenard (1943-) publiceerde het artikel 'Ca dégage dur dans le Calcio', waarin hij dieper inging op de mysterieuze epidemie van amyotrofe lateraalsclerose (ALS), waarmee heel wat Italiaanse voetballers getroffen waren. De experten sugereerden drie hypotheses voor dit fenomeen:

1. kwetsuren aan benen en hoofd,
2. prestatiebevorderende middelen
3. giftige stoffen waarmee de voetbalvelden besproeid werden.

De meest waarschijnlijke oorzaak was een combinatie van de drie.

De eerste voetballer die op jonge leeftijd overleed aan de gevolgen van ALS was Armando Segato (1930-1973), daarna volgden Fulvio Bernardini (1905-1984), Giorgio Rognoni (1946-1986), Guido Vincenzi (1932-1997), Albano Canazza (1962-2000), Gianluca Signorini (1960-2002), Lauro Minghelli (1973-2004), Adriano Lombardi (1945-2007), Stefano Borgonovo (1964-2013) en Paolo List (1963-2016).

Na de wedstrijd van zijn club Ravenna Calcio tegen Cesena werd de Italiaan Mark Iuliano (1973-) op het gebruik van cocaïne betrapt en twee jaar geschorst, waarop hij zijn schoenen aan de haak hing.

Toen Inaki Badiola (1964-) in 2008 voorzitter werd van de Spaans-Baskische voetbalploeg Real Sociedad, merkte hij tot zijn grote consternatie dat er door clubarts Eufemiaio Fuentes (1955-) tussen 2002 en 2008 jaarlijks voor 300.000 Euro gespendeerd was voor de aankoop van medicijnen. Samen met een collega sportarts werd Fuentes op staande voet ontslagen.

Doelverdediger Jon Conway (1977-) en verdediger Jeff Parke (1982-) van de New York Red Bulls waren de eerste spelers uit de Amerikaanse voetbalcompetitie die positief testten op androstadienon en boldenon. Ze kregen elk 10 dagen schorsing, bovendien werd 10% van hun jaarloon ingehouden.

Wielrennen

Het parket van Bonn bood Jan Ulrich (1973-) een voorstel tot minnelijke schikking aan voor van zijn betrokkenheid in het dopingschandaal 'Operation Puerto', maar het ontkende meteen dat een overeenkomst nakend was. Volgens de Duitse media wilden de onderzoekers graag een schuldbekentenis van de Tourwinnaar uit 1997 en dat hij een zware boete zou betalen in ruil voor een klassering zonder gevolg. Ulrich hield echter zijn onschuld staande, maar riskeerde van fraude beschuldigd te worden, omdat hij dank zij verboden producten wedstrijden had gewonnen en daardoor het publiek, zijn sponsors en teamleden had misleid. Uit analyses bleek dat het DNA van enkele in beslag genomen bloedzakken uit de Puerto-affaire overeenstemde met dat van Ulrich.

Nadat de Italiaan Riccardo Riccò (1983-) twee etappes won in de Giro d’Italia en hij leider was in het bergklassement en het jongerenklassement, werd voor aanvang van de twaalfde rit medegedeeld dat hij positief had getest op CERA. De Italiaanse politie arresteerde hem meteen, waarop zijn team Saunier Duval de Giro verliet. Een paar dagen later werd Riccò ontslagen en op de hoorzitting voor het Italiaans olympisch comité bekende hij zijn gebruik. Daarop werd hij twee jaar geschorst, wat later herleid werd tot twintig maanden voor zijn hulp aan de Franse autoriteiten in hun zoektocht naar andere zondaars. In februari 2011 werd tegen Riccò een nieuw dopingonderzoek geopend, hij belandde toen in het ziekenhuis na een zelf toegediende en verkeerd afgelopen bloedtransfusie. Diezelfde week nog zette zijn ploeg hem op non-actief. In maart van dat jaar hield hij de wielersport voor bekeken. In april 2012 schorste het Italiaanse anti-dopingtribunaal hem voor twaalf jaar. In 2014 werd Riccò nogmaals betrapt op de aankoop van dopingproducten.

In de Ronde van de Sarthe, vlak voor de Giro d’Italia, testte de Argentijn Maximiliano Richeze (1983-) positief op het gebruik van anabolica, waardoor zijn ploeg niet naar de Giro mocht. De Argentijnse wielerbond sprak hem aanvankelijk vrij, maar het Hoger Beroep van de Sport in Lausanne schorste hem twee jaar.

Twee dagen voor de start van de Ronde van België werden tijdens een controle buiten competitie sporen van cocaïne gevonden bij de Belg Tom Boonen (1980-). Hoewel hij niet meteen geschorst werd, kreeg hij startverbod zowel van de organisatoren van de Ronde van Zwitserland als die van de Tour de France. In februari 2009 verklaarde een rechtbank Boonen schuldig aan het gebruik en het bezit van drugs. Hij kreeg opschorting van straf omdat de rechter vond dat Boonen door inkomstenverlies en negatieve mediabelangstelling al genoeg bestraft was. In mei 2009 na de Scheldeprijs in Schoten raakte bekend dat Boonen bij een controle buiten competitie opnieuw positief had gereageerd op cocaïne, maar ook dat hij in december 2007 positief testte op cocaïne en XTC.

Tot grote verbazing van de Deen zelf schonken de organisatoren van de Tour de France Bjarne Riis (1964-) zijn overwinning van 1996 terug.

"We voegen hem terug toe aan de lijst, maar onder zijn naam vermelden we ook dat hij toegaf dat hij zich dopeerde,” luidde het communiqué van de Tourdirectie.

De Spanjaard Manuel Beltrán (1971-) werd na de eerste etappe van de Tour de France betrapt op het gebruik van EPO, waarvoor hij twee jaar schorsing kreeg en zijn werkgever Liquigas een schadevergoeding van € 100.000 moest betalen. Bij het hertesten van de stalen uit 1998 bleek dat hij zich toen ook al van dat product bediend had.

Het team Saunier Duval ontsloeg haar Italiaanse renners Leonardo Piepoli (1971-) en Riccardo Riccò (1983-), nadat de hele ploeg de Tour moest verlaten toen Riccò op EPO werd betrapt. In oktober van dat jaar kwam uit dat Piepoli tijdens die Tour zelfs twee keer positief had geplast, een keer op EPO, de andere keer op Cera. Beiden werden twee jaar uitgesloten van competitie. Ootmoedig bekende Piepoli schuld:

"Ik walg van mezelf omdat ik me dopeerde. De dag voor de Tour heb ik het beste van mezelf gedood. Ik heb de wielersport vermoord die toch mijn hele leven was. Ik heb mijn waardigheid en mijn geweten vertrappeld, en mezelf teleurgesteld."

Even later kwam Emanuele Sella (1981-) negatief in het nieuws. Bij een controle buiten competitie bleek dat hij Cera had gebruikt. Een jaar schorsing luidde het verdict, een milde straf omdat hij nauw samenwerkte met justitie.

De Spanjaard Moisés Dueñas (1981-) leverde na de tijdrit in de Tour de France een positieve test af op EPO. Na die vierde etappe deden veertig politieagenten een huiszoeking in het hotel van zijn team Barloworld, waar ze in de kamer van de Spanjaard een voorraad spuiten, naalden en transfusiezakjes vonden. Hij moest de Tour verlaten, vloog bij Barloworld aan de deur en werd twee jaar geschorst.

Dmitri Fofonov (1976-) uit Kazachstaan testte positief op heptaminol na de achttiende rit van de Tour de France, waardoor hij drie maanden niet meer mocht koersen. Later werd hij ploegleider bij Astana.

De Duitser Robert Lechner (1967-), tijdens de Olympische Spelen van 1988 in Seoul winnaar van de bronzen medaille in de kilometer tijdrijden, bekende aan de Duitse krant Frankfurter Allgemeinen dat hij tijdens zijn carrière doping had gebruikt. Hij wees ook op de gevaren van dopinginjecties, gevaren die hij als jonge atleet over het hoofd had gezien. Voorafgaand aan zijn succes op de Olympische Spelen, had hij anabole steroïden, testosteron en cortisone genomen. De medicijnen waren hem aanbevolen, voorgeschreven en toegediend door de voormalige arts van de Duitse Wielerbond. De aanval van glandulaire koorts van Pfeiffer in 1990 schreef hij toe aan een verzwakt immuunsysteem als gevolg van doping.

"Dopingproducten blijven dopingproducten. Maar ik ben ervan overtuigd dat ze mijn prestatievermogen en mijn gezondheid eerder hebben geschaad."

De ‘Basler Zeitung’ bracht uit dat landgenoot Pascal Richard (1964-) zijn Olympische titel wielrennen van 1996 in Atlanta dank zij verboden producten gewonnen had. De Zwitserse krant steunde haar verklaring op citaten van de ploegarts, die gezien had hoe Richard zichzelf inspoot in de dij, maar wegens het beroepsgeheim wilde hij daarover niet meer kwijt.

Eind 2008 praatte de voormalige Amerikaanse wielrenner Joe Papp (1975-) zijn landgenoot Kayle Leogrande (1977-) aan de galg. Omdat hij door dopingperikelen zelf in een moeilijk parket was beland, besloot Papp om mee te werken aan het onderzoek. Daarom onthulde hij het EPO gebruik van Leogrande, die twee jaar geschorst werd. Leogrande bekende dat hij gebruikt had, maar verklaarde ook dat hij de EPO kocht van Papp. Het jaar voordien had Leogrande enorm geflaterd toen hij met spoed verhuisde en een ongeopende doos EPO achterliet in de koelkast. De eigenares van het appartement overhandigde de doos aan het FDA. In 2017 werd hij door de USADA acht jaar geschorst nadat hij in een liefhebberskoers positief testte op zeven verschillende producten.

De Duitser Philip Schulz (1979-) werd betrapt op het gebruik van doping en koos vervolgens voor de kroongetuigenregeling die het Duitse dopingagentschap NADA hem aanbood. Zijn onthullingen leidden tot het oprollen van een omvangrijk dopingnetwerk in het amateurwielrennen van Rijnland-Palts. In plaats van de gebruikelijke twee jaar werd hij om die reden slechts een jaar geschorst.

Worstelen

Regerend wereldkampioen Joe Warren (1976-) was favoriet voor de Olympische titel in het worstelen Grieks-Romeins stijl. Maar door een positieve test op THC, een derivaat van marihuana, werd de Amerikaan nog voor de Spelen twee jaar geschorst en schakelde hij over op mixed martial arts.

De Iraanse worstelaar Ali Reza Gharibi (1974-) werd tijdens het nationaal kampioenschap Grieks-Romeinse stijl op het gebruik van metamfetamine betrapt en gezien het al de tweede keer was kreeg hij een levenslange schorsing.

Zwemmen

De internationale zwemfederatie FINA publiceerde in 2008 opnieuw een indrukwekkende lijst van dopingzondaars.

• Kregen elk twee jaar schorsing: de Russische zwemster Anastasiya Ivanenko (1989-) voor gebruik van furosemide, de Russische zwemmer Anatoly Polyakov (1980-) voor boldenone, de Marokkaanse waterpolospeler Mehdi Sebou (1987-) en de Angolese zwemmer Nuno Miguel Cardoso Rola (1983-) voor nadrolon, de Egyptische zwemster Asmaa Kataria voor efedrine, de Braziliaanse zwemster Rebecca Gusmao (1984-) en de Zuidkoreaanse zwemster Hae-In Shin voor testosteron, de Zuidafrikaanse zwemster Keri-Leigh Shaw (1990-) voor clenbuterol en efedrine, de Tunesische zwemmer Sabri Jari voor weigeren van een controle, voor de Italiaanse waterpolospeler Ivan Caprari en de Franse waterpolospeler Zviad Davitiani voor cocaïne, voor de Italiaanse marathonzwemmer Alessandro Rivellini (1982-) voor EPO, voor de Russische waterpolospeler Youri Mikulchin voor carfedon, de Italiaanse zwemmer Federico Turrini (1987-) voor 19-norandrosteron, de Russische zwemster Natalia Lotsova (1988-) voor morfine, voor de Braziliaanse zwemmer Rogerio Karfunkelstein (1976-) voor stanozolol.
• Een jaar schorsing voor de Franse waterpolospeler Fabien Le Bec voor cannabis
• Acht maanden voor de Noorse zwemmer Thomas Fagerli voor cannabis
• Zes maanden voor de Italiaanse waterpolospeler Luca Michieletto (1988-) en de Franse waterpolospeler Yann San Biagio voor cannabis,
• Vijf maanden voor de Franse waterpolospeler Arthur Auray voor cannabis
• Drie maanden voor de Franse waterpolospelers Mickael Bodegas (1987-), Hugo Roux en Jérémy Landy (1990-) voor cannabis
• Twee maanden voor de Italiaanse waterpolospeler Michele Aureli voor betamethasone, voor de Italiaanse waterpolospeelster Laura La Piana (1981-) voor octopamine, voor de Franse waterpolospeler Julien Colchen voor terbutaline
• Een maand met vijf maanden probatie voor de Belgische waterpolospeler Kevin Mestdag (1989-) voor cannabis