Doping in de sport - 2007

In 2007 werden in België 2.953 dopingcontroles uitgevoerd, waarvan er 131 positief waren of 4,4%.

Het departement Sportgeneeskunde van de Friedrich-Schiller-Universität uit Jena deed een cross-sectionele analyse om in haar regio betrouwbare gegevens te registreren over het dopingprobleem en drugmisbruik. De bedoeling was om met wetenschappelijke ondersteuning daaraan mogelijke interventionele stappen te koppelen. 2319 adolescenten uit 16 scholen werden ondervraagd, 43% gaf het gebruik van verboden middelen toe. Bovendien gebruikten niet sporters 5,0% meer dan recreatieve sporters en bijna drie keer meer dan competitiesporters.

Bij de start van het tennistornooi Stade Français Paris-BNP Paribas Cup voor 13- en 14-jarigen, waarschuwde UNESCO Champion for Sport Justine Henin (1982-) de jonge spelertjes voor de gevaren en verlokking van doping. Het was de eerste opdracht van de Belgische voormalige tenniskampioene in het kader van haar nieuwe functie en één van de verschillende bewustmakingsinitiatieven die de UNESCO organiseerde.

Doping in de DDR

In de krant 'Passauer Neue Presse'  van juni 2007 deed de voormalige Duitse baanrenner Uwe Trömer (1963-) de dopingpraktijken van de DDR in het wielrennen uit de doeken:

"Wij hadden het volste vertrouwen in onze artsen en trainers, die over ons waakten als een vader. De pillen die ze ons gaven zagen er uit als anti-baby-pillen, we maakten er dikwijls grapjes over. Ze vertelden ons dat het vitaminen waren, of eiwitten of producten om te regenereren. Wat we echter niet wisten was dat het om 'Oral-Turinabol' ging, het anabolicum van Jenapharm. Uit documenten die bovenkwamen na de Val van de Muur,  bleek dat zelfs de pralinen die ze ons gaven vol anabolica staken. Ze experimenteerden met ons. Echt wantrouwig werden we pas toen sportarts Heinz Löbl met inspuitingen begon. We wisten dat hij overdreef, maar durfden niets zeggen, omdat we anders uit het team werden gezet."

Uwe Trömer verdroeg de injecties niet, drie weken na de eerste inspuitingen viel hij van zijn fiets tijdens het trainen. Maar de coaches lieten hem gewoon liggen, hij moest op eigen houtje terugkeren naar de sportschool, waar men hem tenslotte de nodige zorgen verstrekte.

"Het enige wat ze met me deden was een bloed- en urinestaal afnemen. Mijn urine was zwart, ze vertelden me dat ik enkel een infectie had opgelopen. Ik mocht pas vertrekken toen de dopingsporen uit mijn urine verdwenen waren. Drie weken later belandde ik in het ziekenhuis van Erfhurt. Daar vertelde de arts me dat ik zou gestorven zijn als ik een dag later was binnengekomen. Mijn longen zaten vol water en drukten op mijn hart. Mijn nieren hadden het begeven. Wat er in de spuiten zat weet ik nog altijd niet."

Het betekende meteen het einde van zijn sportieve carrière.

"Een half jaar geleden kreeg ik een hersenbloeding. Na de revalidatie kan ik opnieuw normaal spreken, alleen is mijn evenwichtsgevoel verstoord. Bovendien heb ik een vette lever, wat normaal is na al die anabolica. Ik kan maandelijks maar zes of zeven dagen werken. Ik heb de artsen aangeklaagd, de zaak loopt nog, maar ik ben er zeker van dat zij veroordeeld zullen worden."

American football

Raymond Edwards (1985-) van de Minnesota Vikings, werd vier wedstrijden geschorst omdat hij aan de steroïden had gezeten. Na zijn football carrière schakelde hij over op professioneel boksen, in mei 2011 betwistte hij zijn eerste van veertien kampen, waarvan hij er slechts eentje verloor. Na die nederlaag op KO stopte ook die carrière.

Ricky Williams (1977-) speelde elf seizoenen in de NFL. In mei 2004 raakte bekend dat hij positief had getest, nadat hij in december 2003 al eens een boete van $650,000 dollar moest betalen en vier wedstrijden kreeg omdat hij cannabis had gebruikt. Op 20 februari 2006, maakte de NFL bekend dat Williams een vierde keer positief had geplast en daarvoor geschorst werd. Toen hij in 2007 terug aan de slag kon bij de Miami Dolphins werd hij in mei van dat jaar opnieuw betrapt. Daarop startte hij een ontwenningskuur waarbij hij meerdere keren per week onverwacht gecontroleerd werd. Hij begon ook met yoga, wat hem naar eigen zeggen afhielp van zijn marihuanaverslaving.

De Amerikaan Rodney Harrison (1972-) van de New England Patriots werd vier wedstrijden aan de kant geschoven nadat hij aan federale inspecteurs het gebruik van hGH had bekend. Bij zijn verhoor onthulde Harrison dat hij net voor de finale van de Super Bowl van 2004, een zending hGH kreeg toegestuurd.

Atletiek

De Oostenrijkse hordenloper Elmar Lichtenegger (1974-) vloog met een positieve test op nandrolon een tweede keer tegen de lamp, waarop de Oostenrijkse Atletiekbond niet anders kon dan hem levenslang te schorsen.

Na een meeting bleek dat de Russische verspringster Ekaterina Koneva (1988-) aan de testosteron had gezeten, waarvoor ze twee jaar geschorst werd.

Patric Suter (1977-) hield het Zwitsers record hamerslingeren. Zijn trainer was de voormalige Russische kampioen Wassili Sidorenko (1961-), die in 1994 de Europese titel had gehaald en in 1997 brons won op het WK. Nadat Suter de limiet had geworpen voor het WK van 2007 in Osaka, bood hij zich niet aan voor de dopingcontrole. Reden genoeg voor de Zwitserse bond om hem thuis te houden. Als excuus verzon Suter dat hij in die periode in Georgië had getraind. Het leverde hem drie maanden schorsing op en hij besloot dan maar te kappen met topsport. In juni 2009 werd hij gearresteerd voor een drievoudige roofmoord, die hij ook bekende. Het onderzoek nadien wees uit dat Suter tot dezelfde groep verslaafden behoorde als de drie slachtoffers. Samen met twee mededaders werd hij levenslang opgesloten.

Voor zijn betrokkenheid in de dopingaffaire Oil-for-Drugs rond de Italiaanse sportarts Carlo Santuccione (1947-) werd polsstokspringer Giuseppe Gibilisco (1979-) door het Italiaans Olympisch Comité twee jaar geschorst. Zelf werd Gibilisco echter nooit betrapt, ook al ging hij frequent op consultatie bij de Spaanse sportarts Eufemiano Fuentes (1955-). Gibilisco ging bij het internationaal arbitragehof voor de sport tegen de schorsing in beroep en haalde daar zijn gram, de schorsing werd teruggedraaid.

Na een positieve test op acetazolamide kreeg de zesvoudige Russische kampioen hamerslingeren Ilya Konovalov (1971-) twee jaar schorsing.

Bij een onaangekondigde controle op training testte de Russische marathonloopster Ljubow Denissowa (1971-) positief op prostanozolol en testosteron. De winnares van de Grandma’s Marathon, de Long Beach Marathon en de Honululu Marathon werd hiervoor twee jaar geschorst.

De Roemeense Mihaela Botezan (1976-) viel door de mand na de marathon van Hamburg. Bij de dopingcontrole bleek dat ze chlortalidon had gebruikt en dat leverde haar twee jaar schorsing op.

In mei testten de Russische hamerslingeraarsters Yekaterina Khoroshikh (1983-) en Tatjana Lysenko (1983-) positief op 6-Alpha-Methyl-Androstendion, waardoor ze twee jaar naar de kant moesten. Lysenko's wereldrecord van 78m61 werd van de tabellen gehaald.

Corina Dumbravean (1984-) kroonde zich in 2005 tot Roemeens kampioene op de 800 en 1500m. Datzelfde jaar veroverde ze zilver op de 1500m tijdens het EK indoor in Madrid en won ze dat nummer op het kampioenschap van de Balkan. In november 2007 testte ze positief met twee jaar schorsing tot gevolg. In juni 2010 weigerde ze een dopingcontrole en daarmee had ze levenslang aan haar broek.

Australian Football

Op elf jaar tijd speelde Ben Cousins (1978-) 270 competitiewedstrijden in de Australian Rules Football League en werd hij zes keer voor het All-Australian Team geselecteerd. Maar zijn carrière werd door druggebruik overschaduwd, dat escaleerde zodanig dat zijn club West Coast Eagles hem in october 2007 aan de deur zette.

Autosport

Tyler Walker (1979-), een Amerikaanse autopiloot uit het NASCAR circuit, werd in mei van de racebanen verbannen omdat hij op het gebruik van verboden middelen was gepakt. In januari 2013 werd hij gearresteerd na een helse achtervolging door Utah, Arizona en Nevada en veroordeeld voor drug- en alcoholgebruik.

De Amerikaanse NASCAR piloot Aaron Fike (1982-), de jongere broer van A.J. Fike (1980-) die wegens dopinggebruik vijf jaar niet meer mocht racen, werd in juli samen met zijn vriendin Casi Davidson gearresteerd, nadat hij trachtte te ontsnappen aan een politiecontrole. In zijn auto werden spuiten gevonden gevuld met een bruine vloeistof, waarvan Fike toegaf dat het heroïne was die hij en zijn vriendin gebruikten. Na vier dagen opsluiting kronkelde hij in zijn cel over de vloer door de heroïnezucht. Enkele dagen later schorste de NASCAR hem en kieperde zijn team Red Horse Racing hem aan de deur. Hij werd veroordeeld tot twee jaar probatie en moest een verplicht afkickprogramma volgen. Tijdens een interview in 2008 bekende hij dat hij gedurende zijn raceperiode heel regelmatig pijnstillers en heroïne gebruikte.

Baseball

Jay Gibbons (1977-) van de Baltimore Orioles werd door Jason Grimsley (1967-) beschuldigd van anabolicagebruik en in 2007 werd hij vernoemd in het befaamde Mitchell Report. Een apotheek uit Florida had hem meerdere zendingen steroïden en hgH geleverd. Hij werd geschorst voor de eerste vijftien wedstrijden van het seizoen 2008, maar presteerde nadien zo ondermaats dat de Baltimore Orioles hem afdankten, ondanks ze hem de laatste twee jaar twaalf miljoen Dollar hadden uitbetaald.

In mei kreeg relief pitcher Juan Salas (1978-) uit de Dominicaanse Republiek vijftig wedstrijden schorsing van zijn team de Devil Rays, toen bleek dat hij aan de anabolica had gezeten.

David Segui (1966-), de Cubaans/Amerikaanse eerste honkman van de Baltimore Orioles, werd door teammaat Jason Grimsley (1967-) aangewezen als gebruiker van het groeihormoon hGH. In tegenstelling tot de meeste anderen kon Segui een doktersvoorschrift voorleggen, omdat hij het product nodig had voor de behandeling van een gediagnosticeerde deficiëntie. Maar Segui bekende ook dat hij anabole steroïden gebruikte toen hij nog voor de New York Mets speelde, die hij kocht van de beruchte Kirk Radomski (1969-). Hiervoor werd opgenomen hij in het Mitchell Report.

Toen hij voor de derde keer betrapt werd kreeg Neifi Perez (1973-), een uitstekende verdediger uit de Dominicaanse Republiek, van de Chicago Cubs tachtig wedstrijden schorsing. Voor zijn tweede misstap had hij al 25 partijen moeten toekijken. De eerste schorsing had hem 396.175 Dollar gekost, de tweede 792.350 Dollar, of een totaal bedrag van 1.188.525 Dollar voor een salaris van 2,5 miljoen Dollar.

Paul Lo Duca (1972-), de catcher van de New York Mets, werd in het Mitchell rapport vernoemd als gebruiker van het menselijk groeihormoon hGH. Naar verluidt kocht hij dat product voor 3.200 Dollar van de bekende steroïdendealer en voormalige coach Kirk Radomski (1969-). Bovendien vonden federale agenten handgeschreven nota's van Lo Duca, waaruit bleek dat hij heel wat andere baseballspelers bij Radomski introduceerde, zoals Adam Riggs (1972-), Kevin Brown (1973-) en Matt Herges (1970-).

Van 1988 tot 2009 speelde Gary Sheffield (1968-) outfielder in de Major League Baseball. In december 2007 werd hij in het Michell Report vernoemd als gebruiker van steroïden. In een televisieprogramma van HBO verklapte chemicus Patrick Arnold (1988-) dat Sheffield de anabolica van BALCO gebruikte. Arnold bracht zelf drie maanden door in de gevangenis.

Barry Bonds (1964-) speelde 22 seizoenen in de Major League Baseball, waarin hij veertien keer all-star werd, acht keer de Golden Glove won, zeven keer werd uitgeroepen tot Most Valuable Player, met 762 stuks het MLB record home runs hield en in 2001 met 73 stuks het grootste aantal home runs lukte in een seizoen. In 2007 werd hij in het BALCO schandaal beschuldigd van meineed en belemmering van het gerechterlijk onderzoek, omdat hij onder ede verklaard had geen weet te hebben van steroïdengebruik. In 2008 toonde gerechterlijk onderzoek aan dat hij in het verleden positief had getest op steroïden. Dit alles was er de oorzaak van dat hij ondanks zijn schitterende prestaties nooit werd opgenomen in de Baseball Hall of Fame.

In oktober raakte bekend dat de Amerikaan Mike Cameron (1973-) van de Milwaukee Brewers na een tweede misstap de eerste 25 wedstrijden van het seizoen 2008 moest missen.

Ook Tim Laker (1969-) van de Cleveland Indians werd vernoemd in het Mitchell Report. In een interview met ESPN bekende Laker dat hij via zijn teammaat David Segui (1966-) van 1995 tot 1999 deca-durabolin en testosteron had gekocht bij Kirk Radomski (1969-).

“Ik nam een verkeerde beslissing, ik maakte een fout, en al wat ik nu kan doen is vragen om vergiffenis en verder gaan.”

De Canadees Éric Gagné (1976-) van de Boston Red Sox werd in het Mitchell Report vernoemd als gebruiker van hGH. Ook hij zou het middel bij de beruchte dealer Kirk Radomski (1969-) gekocht hebben. In 2009 verontschuldigde hij zich tijdens een interview met de Los Angeles Times dat hij niet openlijk over het gebeuren kon spreken, omdat er te veel personen bij betrokken waren. In een interview het jaar nadien met dezelfde krant bekende hij het gebruik van het groeihormoon hGH.

"Ja, ik heb het gedaan. Ik haat het om erover te praten, want bij dit verhaal wint niemand. Mijn knie deed pijn en ik dacht dat het mij zou helpen om me beter te voelen, maar dat wil ik niet gebruiken als excuus.... Ik schaam me zo over mezelf. Het was echt niet geweldig van mijn kant. Als ik toen wist wat ik vandaag weet ... zou ik weten dat ik het niet nodig had. Ik heb zoveel spijt ... het was dom. "

In september 2012 verscheen zijn biografie 'Game Over', waarin hij beweert dat 80% van de Dodgers farmaceutische producten gebruikte toen hij nog lid was van dat team.

Tijdens een interview met de Amerikaanse sportzender ESPN bekende Shane Monahan (1974-), outfielder en designated hitter bij de Seattle Mariners, dat hij tijdens zijn carrière de anabole steroïden Deca-Durabolin en Winstrol had gebruikt, maar ook amfetamines. In 1998 was hij begonnen met steroïden, die toen schering en inslag waren in het clubhuis van de Mariners.

Toen hij Ryan Franklin (1973-) en Glenallen Hill (1965-) van de Seattle Mariners aan de galg praatte, weerlegden die de insinuaties van Monahan.

Raúl Ibáñez (1972-) van de Seattle Mariners werd eveneens vernoemd maar die verklaarde:

“Het verbaast mij dat een man als Shane, die slechts af en toe een kopje koffie dronk met ons, in staat was om te weten wat er gaande was.... In tien jaar tijd heb ik nooit iemand steroïden zien nemen.”

Edgar Martínez (1963-) van de Seattle Mariners ontkende de beweringen van Monahan eveneens:

“Ik weet niet waarom Monahan dit nu vertelt, ik was er lange tijd en heb nooit gezien wat hij meent gezien te hebben.... Wat moet je dan doen? Er is heel wat gaande in baseball... Maar zoals ik al zei, ik was er lange tijd en zag er nooit iets van."

Jamie Moyer (1962-) van de Philadelphia Phillies liet weten:

"Ik kan je verzekeren dat ik op tien jaar tijd nooit iemand steroïden heb zien nemen. Dit is mijn twintigste jaar in de Major League en ik weet zelfs niet hoe steroïden er uitzien. Als ik na zoveel jaren competitie op die dingen moet beginnen vertrouwen, is het tijd om in te pakken. Zo zie ik het."

Basketbal

De Amerikaan Scot L. Pollard (1975-) speelde met de Cleveland Cavaliers in 2007 de NBA-finale tegen de San Antonio Spurs. In maart van dat jaar keek hij tijdens een time out recht in een TV-camera en riep hij:

“Hey kids, do drugs.”

Hij dacht dat de camera niet aanstond, maar het lampje dat tijdens een opname oplicht, was stuk en de scene werd wereldwijd live uitgezonden. Ironie van het noodlot was dat Pollard als overtuigd Mormoon nooit drugs had gebruikt.

Boksen

De New York Daily News bracht uit dat Jameel 'Big Time' McCline (1970-) in 2005 en 2006 voor meer dan twaalfduizend dollar opsoupeerde aan drugs. Signature Pharmacy leverde hem stanozolol, nadrolon, groeihormonen, testosteron en tamoxifen, maar hij mocht zijn wereldtitel behouden omdat hij nooit gepakt werd. Begin 2014 raakte bekend dat de politie van Orlando, Florida vier directieleden van de Signature Pharmacy gearresteerd had en 24 anderen grondig had ondervraagd, in wat op het vlak van anabolicadistributie omschreven werd als een nog groter schandaal dan de BALCO affaire .Als vaste afnemers werden de namen geciteerd van bekende atleten en beroemdheden. De onderzoekers vonden keiharde bewijzen dat testosteron en andere prestatiebevorderende middelen werden verkocht aan professionele baseballspelers, American footballspelers, een voormalige Mr. Olympia, universiteitsatleten, coaches van high school en aan de arts van het footballteam Pittsburgh Steelers. Dokter Richard A. Rydze (1950-), een voormalig Amerikaans kampioen schoonduiken, kocht via zijn credit card voor honderdvijftigduizend Dollar aan groeihormonen en testosteron. Als excuus haalde hij aan dat de producten bedoeld waren voor het behandelen van zijn patiënten. Een niet nader genoemde arts uit Albany kocht zelfs voor tweehonderdvijftigduizend Dollar veboden producten.

De Amerikaan Roy Jones (1969-) verzamelde heel wat wereldtitels bij de middelgewichten, super middelgewichten, licht zwaargewichten en zwaargewichten. Hij werd gepakt op het gebruik van androstenedione, maar dat door de International Boxing Federation verboden product was in Amerikaanse drogisterijen vrij verkrijgbaar.

Nadat hij in 1995 al eens positief had getest op anabolica, liep Mariano Carrera (1980-) in 2007 opnieuw tegen de lamp. In Berlijn, na de gewonnen kamp om de wereldtitel tegen de Spanjaard Javier Castillejo (1968-), vond men clenbuterol in de urine van de Argentijn.

Ook de Mexicaan Orlando Salido (1980-) testte positief nadat hij de Amerikaan Robert Guerrero (1983-) versloeg voor de wereldtitel bij de pluimgewichten. Bij hem zat nandrolone in het spel. Salido ontkende bij hoog en bij laag dat hij dat product gebruikt had en vroeg een tegenexpertise aan. Die leverde een negatief resultaat op, waardoor hij terug de ring in mocht.

De 2m06 grote Let Kaspars Kambala (1978-), bijgenaamd 'KAS' of 'More than Rocky Balboa', speelde professioneel basket bij het Turkse Fenerbahçe. Wegens cocaïnegebruik werd hij in april 2007 veertien maanden geschorst. Kas ging in beroep en kreeg er nog tien maanden bovenop, waarop hij besloot om gedurende die schorsing professioneel bokser te worden

Cricket

Batsman en bowler Paul Smith (1964-) speelde van 1982 tot 1996 cricket bij het Engelse Warwickshire. In 1997 bekende hij het gebruik van cannabis, cocaïne en speed. Die bekentenis leverde hem twee jaar schorsing op, waarop hij uitweek naar de Verenigde Staten. In Los Angeles werd hij bij 'Cricket zonder grenzen' betrokken, een project waarmee men jongeren uit het misdaadmilieu wilde houden. In 2007 publiceerde Smith de onthullende autobiografie ‘Wasted?’. Daarin gaf hij een zeldzaam inzicht over de valkuilen van de roem, de tekortkomingen van de manier waarop autoriteiten de strijd tegen drugs aanpakten, maar nog meer hoe hij zich tot doel had gesteld om zijn leven te veranderen. Bovendien onthulde hij dat minstens tien andere beroemde Engelse cricketspelers aan het verboden spul zaten. De schorsing had zijn leven overhoop gehaald, zowel emotioneel als financieel zat hij aan de grond.

Andere spelers ondervonden inmiddels hetzelfde, zoals Shane Warne (1969-), Keith Piper (1969-) en Dermot Reeve (1963-) om het maar bij die drie te houden.

Gewichtheffen

De Australian Sports Anti-Doping Authority (ASADA) kondigde twee jaar schorsing aan voor Mitchell Mann (1989-) nadat hij twee keer positief testte op Clenbuterol.

De Australian Sports Anti-Doping Authority (ASADA) bevestigde dat het onderzoek van de Amerikaan Richard Young (1954-) binnen de Australische gewichtheffersscene een georganiseerde drugsbende aan het licht had gebracht.

Sergo Chakhoyan (1969-) testte positief op benzylpiperazine. Chakhoyan werd geboren in Armenië, maar vertegenwoordigde later Australië. Tijdens de Goodwill Games van 2001 in Brisbane testte hij een eerste keer positief en werd toen twee jaar geschorst. In april 2007 was het opnieuw van dat, reden waarom hij levenslang kreeg.

De drie andere 'daders' waren Camilla Fogagnolo (1986-) en Jenna Myers (1986-), twee vrouwelijke gewichtheffers uit Tasmanië en de Australiër Corran Hocking (1980-).

“Deze schorsingen bewijzen de vastberadenheid van ASADA om de integriteit van het gewichtheffen te beschermen in Australië,” aldus voorzitter Richard Ings, “Clenbuterol is een prestatiebevorderend middel dat vaak gebruikt wordt om astma te behandelen bij raspaarden. Het heeft steroïde eigenschappen en daarom is het gebruik ervan voor sporters verboden .”

Na het EK in Straatsburg moest de Albanese Fetie Kasaj (1985-) haar zilveren medaille inleveren, omdat ze positief testte op anabolica.

Twee jaar schorsing voor de Roemeen Valeriu Calancea (1980-) nadat hij tijdens het WK in Thailand betrapt werd op het gebruik van methandienone.

De in Bulgarije geboren Turk Halil Mutlu (1973-) won drie Olympische titels, vijf WK’s en negen EK’s en verbeterde twintig keer een wereldrecord. In april 2007 vloog hij echter tegen de lamp, de nandrolone die hij had gebruikt leverde hem twee jaar schorsing op.

De Pool Michal Wilk (1981-) verloor zijn zilveren medaille van de World Cup 2007, nadat men hem op doping betrapte.

De Indiër Vicky Batta (1981-) werd op het gebruik van metandienone betrapt, wat hem twee jaar schorsing opleverde. Toen dat bij een onaangekondigde controle op training in 2009 nog eens gebeurde moest hij levenslang naar de kant.

IJshockey

De Amerikaan Sean Hill (1970-) speelde bij de New York Islanders. In de kwartfinale van 2007 tegen de Buffalo Sabres testte hij positief op boldenon en werd hij twintig wedstrijden geschorst.

Mixed Martial Arts

Qua dopinggebruik was het jaar 2007 een dieptepunt voor de beoefenaars van de mixed martial arts.

De Amerikaan Jason Winthers maakte het al te bont. Na zijn verlies tegen landgenoot Richard Blake (1976-) door technisch KO kwam aan het licht dat hij Stanozolol, Methadone en Morfine had gebruikt, maar ook het dierenartsenmiddel Trenbolone werd in zijn urine gevonden. Vierduizend Dollar boete en 21 maanden schorsing luidde het verdict.

Adam Smith (1982-) testte positief op steroïden, cocaïne en marihuana. Hij kreeg 21 maanden schorsing en een boete van vierduizend Dollar.

De Amerikaan Sean Keith Sherk (1973-) werd na zijn overwinning tegen de Braziliaan Hermes Franca (1974-) op het gebruik van Nandrolone betrapt. De Braziliaan zelf had aan Drostanolone gezeten. Beiden kregen een boete van 2.500 Dollar en werden een jaar geschorst.

De Amerikaan Kit Cope (1977-) nam Boldenone en kreeg een boete van 1.167 Dollar plus negen maanden schorsing.

Amper 38 seconden na het beginsignaal ging de voormalige NFL speler Johnnie Morton (1971-) tegen het canvas in zijn gevecht tegen Bernard Ackach (1972-). Uit de dopingcontrole achteraf bleek dat de Amerikaan een testosteron ratio had van 8,39, waar dat normaal slechts 6 mag zijn. Hij kreeg een boete van 2.500 Dollar, mocht fluiten naar zijn gage van honderdduizend Dollar en kwam nadien nooit meer in de ring.

De Braziliaan Royce Grace (1966-) testte positief op Nandrolone en kreeg eveneens 2.500 Dollar boete en een schorsing van een jaar.

De Amerikaan Jorge Ortis (1976-) moest zijn gevecht tegen landgenoot Jesse Taylor (1983-) stoppen wegens technisch KO, maar werd op Nadrolone betrapt en kreeg hiervoor een boete van 2.500 Dollar en een schorsing van een jaar.

Na zijn verlies door technisch KO tegen de Mexicaanse Amerikaan Frank Shamrock (1972-) testte Phil Baroni (1976-) positief op Boldenone en Stanozolol, wat hem een jaar schorsing en 2.500 Dollar kostte. In beroep werd de schorsing tot zes maanden herleid.

Na zijn verlies door technisch KO tegen de Fransman Jess Liaudin (1975-) bleek dat de Hawaiïaan Anthony Torres (1973-) anabolica had gebruikt.

Omwille van een gebroken rib moest de Canadees Bill Mahoud (1967-) zijn kamp tegen de Amerikaan Bobby Soutworth (1969-) staken. Na het gevecht bleek dat hij Drostanolone had gebruikt en dat leverde hem een jaar schorsing op en 2.500 Dollar boete.

De Amerikaan Ruben Villareal (1970-) verloor zijn gevecht van landgenoot Jimmy Ambriz (1977-) door technisch KO, maar werd na de kamp op het gebruik van 4-Hydroxytestosterone betrapt. Een jaar schorsing en een boete van 2.500 Dollar was het gevolg daarvan.

De Braziliaan Alexander Crispim (1976-), een tweede dan jiu jitsu, beoefende ook de mixed martial arts. Na zijn overwinning tegen de Amerikaan Clint Coronel (1981-) bleek dat hij Desoxymethyltestosterone had genomen en kreeg ook hij een jaar schorsing en 2.500 Dollar boete.

De Amerikaan Dennis Hallman (1975-) versloeg heel overtuigend landgenoot Jermeiah Metcalf (1980-), maar bleek dat met behulp van Drostanolone en Nandrolone te hebben gedaan, waarvoor hij een jaar geschorst werd en 2.500 Dollar mocht ophoesten.

Kazuhiro Nakamura (1979-), derde dan in het Judo, legde zich ook toe op mixed martial arts, maar werd na een kamp op het gebruik van marihuana betrapt. Hij kreeg hiervoor een boete van vijfhonderd Dollar en drie maanden schorsing

Mountainbike

In mei testte de Duitse mountainbikster Ivonne Kraft (1970-) positief op fenoterol, een product voor de behandeling van astma. Ze kwam er met een waarschuwing vanaf, omdat ze als excuus aanhaalde dat zij het product blijkbaar accidenteel had ingeademd toen de inhaler van haar moeder ontplofte.

In augustus werd de Oostenrijkse mountainbiker Michael Weiss (1981-) geschorst omdat er te hoge hematocrietwaarden in zijn bloed waren gevonden. In 2009 beschuldigde landgenoot, ex-wielrenner en dopingzondaar Bernhard Kohl (1982-) hem van nieuw dopinggebruik. In april 2010 sprak de Oostenrijkse antdopingscommissie hem vrij na een onderzoek. In 2011 kreeg hij echter twee jaar aan zijn been voor een dopingdelict uit 2005, waarbij bloeddoping was toegepast.

Rugby

Sireli Masibalavu Naqelevuki (1980-) van de Fiji-eilanden, testte positief op cannabis, waarvoor hij drie maanden geschorst werd.

Rupeni Caucaunibuca (1980-) uit de Fiji eilanden leverde een positief plasje af op marihuana wat drie maanden toekijken betekende. Meteen ook de reden waarom hij niet voor de World Cup werd opgeroepen.

Ook Vilimoni Delasau (1977-) van de Fiji eilanden plaste positief op cannabis, hij werd acht maanden aan de kant geschoven.

Skiën

Vijftien Oostenrijkse biathleten, verzorgers en functionarissen werden levenslang geschorst omdat ze tijdens de Olympische Winterspelen doping hadden gebruikt of geleverd. Het Oostenrijks Olympisch Comité moest een boete van een miljoen Dollar betalen.

De Russische langlaufster Irina Khazova (1984-) werd op het gebruik van furosemide betrapt tijdens haar trainingskamp in Turkije en twee jaar geschorst.

Op de laatste dag van het WK langlauf in het Japanse Saporo, eindigde de Rus Sergey Shiryayev (1983-) elfde in de 15km. Na een positieve test op EPO werd hij echter uit de rangschikking gewist en samen met twee Russische coaches kreeg hij twee jaar schorsing.

De Kazak Yevgeniy Koshevoy (1984-) nam eveneens deel aan het langlaufen, maar werd na de 7,5km betrapt op testosterongebruik en twee jaar geschorst

De Oostenrijkse langlaufer Johannes Eder (1979-) eindigde vierde op de 15km. In november kondigde de Internationale skifederatie aan dat Eder en zijn landgenoten Roland Diethard (1973-), Jurgen Pinter (1979-) en Martin Tauber (1976-) twee jaar geschorst werden omdat ze tijdens de Winterspelen van het jaar voordien een positieve dopingtest hadden afgeleverd. Later werd die straf omgezet tot levenslang.

Tennis

De 24-jarige dubbelspeler Marcelo Melo (1983-) werd twee maanden geschorst na een positieve test op isometeptine tijdens The Artois Championships in Londen. De Braziliaan kreeg die milde straf, omdat niet bewezen was dat hij het middel gebruikt had om zijn prestaties te verhogen.

De Zwitserse Martina Hingis (1980-), ooit 209 weken lang de nummer een in het vrouwentennis, winnares van vijf Grand Slam titels in het single en liefst negen in het dubbel, kondigde in november 2007 haar afscheid aan na een positieve cocaïnetest op Wimbledon. Ze ontkende dat gebruik en ging in beroep tegen de opgelegde schorsing. Volgens haar had iemand witte op zoetstof gelijkende pilletjes in haar fruitsap gegooid. Mocht niet baten, want de straf bleef behouden en Hingis moest het gewonnen prijzengeld terugstorten.

Op de Open de Moselle, een indoor tennistornooi in het Franse Metz, werden bij de Duitser Maximilian Abel (1982-) sporen van cocaïne gevonden, waarvoor hij twee jaar geschorst werd. In april 2008 werd hij wegens fraude met credit-kaarten gearresteerd en tot drie maanden cel veroordeeld.

Triathlon

Na de Asian Games werd de winnares van de triathlon Wang Hongni (1982-) twee jaar geschorst wegens testosterongebruik op trainingskamp, waardoor de Chinese de Olympische Spelen mocht vergeten in eigen land.

Voetbal

Een studie in Kameroen openbaarde een massaal dopinggebruik in het lokale voetbal. Meer dan de helft van de 1.115 bevraagden bekende het gebruik van cannabis en cocaïne. 54% van de apotekers beaamde dat ze heel regelmatig geconfronteerd werden met voorschriften voor stimulantia, anabolica en corticosteroïden.

In juni verklaarde de voormalige Duitse bondstrainer Peter Neururer (1955-) aan 'Sport Bild' dat Captagon eind jaren '80 zeer gegeerd was bij voetballers en dat zeker 50% van de spelers het product gebruikte.

"Je kon zien welke speler Captagon geslikt had. Zijn ogen stonden anders, hij werd niet meer moe en reageerde extreem bizar. Soms was het complete waanzin."

De verklaringen van Neururer werden beaamd door Jens Lehmann (1969-), ex-goalie van de nationale ploeg, Günter Schlipper (1962-), ex-profi bij Schalke 04 en de trainers Benno Möhlmann (1954-) en Hans-Werner Moors (1950-).

Naar zijn mening over doping gevraagd antwoordde de Duitse ex-international Paul Breitner (1951-):

"Waarom zou een voetballer die ervan overtuigd is dat hij met doping een vaste plaats krijgt in de ploeg, dat hij tot de overwinning zal bijdragen of dat hij meer geld kan verdienen, geen doping gebruiken? De motivatie om zich te doperen is bij voetballers even groot als bij wielrenners. Ik heb genoeg wedstrijden meegemaakt waar ik spelers voor mij had met het schuim op de mond. Die konden zelfs niet meer rechtdoor kijken."

De Gabonees Henri Antchouet (1979-) voetbalde op hoog niveau in Portugal. In augustus kreeg hij twee jaar schorsing na een positieve dopingtest.

Michael Arroyo (1987-) uit Equador speelde aanvallende middenvelder bij Emelec en werd na de wedstrijd tegen Deportiva Cuenca betrapt op marihuanagebruik. Hij mocht zes maanden toekijken vanuit de tribune.

Marco Borriello (1982-) voetbalde bij AC Milan in de Italiaanse hoogste reeks, maar na de wedstrijd tegen AS Roma werden sporen van cortisone gevonden, waarvoor hij drie maanden geschorst werd.

Alban Dragusha (1981-), een Albanese voetballer van Kosovaarse oorsprong, werd na de UEFA cup wedstrijd van zijn elftal FK Bežanija tegen het Servische Fudbalski klub Bežanija twee jaar geschorst omdat hij verboden middelen had gebruikt.

Stan Lazaridis (1972-) een Australische voetballer met Griekse roots, werd door de Australian Sports Anti-Doping Authority twaalf maanden geschorst wegens het gebruik van Finasteride, een middel tegen kaalheid dat het gebruik van verboden producten maskeert.

Jamie Stuart (1976-) speelde verdediger bij het Engelse Charlton Athletic. In 1997 had hij al eens positief getest op cocaïne en cannabis, waarvoor hij toen zes maanden kreeg. In november 2007 was het opnieuw prijs en zette zijn club hem aan de deur gezet. Stuart was de vierde Charlton speler op drie jaar tijd die betrapt werd.

De Braziliaan Ricardo Lucas (1974-), beter gekend als Dodô, testte na de wedstrijd Botafogo-Vasco da Gama positief op amfetamines. Eerst schorste de Braziliaanse voetbalbond hem dertig dagen, maar sprak hem nadien vrij. De FIFA en de WADA gingen daartegen in beroep bij het Internationaal Sportgerechtshof dat hem twee jaar aan zijn broek lapte.

De Braziliaan Romario (1966-), oud speler van PSV Eindhoven en Barcelona, voetbalde op het einde van zijn carrière terug in zijn thuisland, maar werd vier maanden geschorst nadat hij positief testte op Finasterid, een haargroeimiddel dat het gebruik van anabolica maskeert.

Wielrennen

In maart 2007 raakten zes gevallen van plotse dood bekend bij jonge renners, waarvan er drie vragen opwierpen.

Tijdens een huiszoeking vond het parket van Kortrijk grote hoeveelheden dopingproducten bij verzorgers en renners van de Quick-Stepploeg. De Belgische politicus en voormalig judocoach Jean Marie Dedecker (1952-) had het jaar voordien al onthuld dat er iets aan de hand was. Patrick Lefevere (1955-), de manager van Quick-Step ontkende de feiten.

In het Laatste Nieuws verscheen het artikel '30 jaar dealen en afkicken, frauderen en verklikken, amfetamines en epo', waarin getuigen beweerden dat Lefevere zelf met koersen moest stoppen omdat hij verslaafd was aan de door hem verhandelde amfetamines. Een Italiaanse topdokter die de renners van Lefevere behandelde vertelde over de gouden jaren van de Mapei-ploeg

"Groeihormonen kwam uit de apotheek, epo bestelden de renners meestal via het internet. Wilde je een goed seizoen rijden, dan moest je tussen de 20.000 en 30.000 euro ophoesten, producten inbegrepen. Lefevere wist ervan, zag het gebeuren, en keurde het allemaal goed.''

"Absolute nonsens en bullshit," was de reactie van Lefevre op de beschuldigingen, "In het artikel staan inderdaad zeer zware beschuldigingen. De factuur die ik zal presenteren, zal navenant zijn."

In februari werden de voormalige Franse beroepsrenners Rene Foucachon (1966-) en Pierre-Henri Menthéour (1960-2014) tot respektievelijk drie en zes maanden voorwaardelijk veroordeeld. Als sportbestuurder van de ploeg ‘Cyclisme en Finistère’ zou Menthéouir het gebruik van doping aangemoedigd en vergemakkelijkt hebben, Foucachon leverde hem de uit Italië gesmokkelde EPO en anabolica. Menthéour, die inmiddels cameraman was geworden bij Eurosport, overleed in 2014 aan kanker. Geruchten wilden dat die ziekte veroorzaakt werd door de 'verjongingstherapie', die de Franse arts Bernard Sainz (1943-), ook wel Dr. Mabuse genoemd, hem had voorgeschreven.

In februari testte de Italiaan Marco Fertonani (1976-) positief op testosteron in de Ronde van de Middellandse Zee, waarvoor hij twee jaar geschorst werd.

In maart diende een Belgische onderzoeksrechter een aanklacht in tegen negentien leden van de voormalige Lotto Ploeg, bij de beschuldigden ondermeer sportdirecteur Jean-Luc Vandenbroucke (1955-) en renner Thierry Marichal (1973-). Marichal verhandelde de ‘pot belge’, Vandenbroucke sjoemelde met de boekhouding. De bal kwam aan het rollen na de positieve test van de Oezbeek Djamolidine Abdoujaparov (1964-) in de Tour de France van 1997.

In zijn biografie uit 2007 bekende Bo Hamburger (1970-) dat hij van 1995 tot 1997 EPO had gebruikt. Voordien had de Deen nochtans met klem ontkend dat hij tijdens zijn sportcarrière verboden middelen had gebruikt.

De Duitser Matthias Kessler (1979-) eindigde vierde in de Waalse Pijl. Het plasje na de Belgische klassieker vertoonde echter sporen van testosteron. Zijn excuus was dat hij een product had gebruikt uit een verpakking met Chinese tekens die hij niet verstond. Astana gooide hem aan de deur en hij kreeg de gebruikelijke twee jaar schorsing.

In mei publiceerde één van de bekendste soigneurs uit het wielerpeloton zijn memoires 'En maar spuiten, en maar zwijgen. Iedereen was op de hoogte. Er waren geen geheimen'. In het peloton was Jef D'hont (1941-) bekend als 'Jef Bidon', omdat hij de drinkbus van zijn renners met een cocktail van cafeïne, persantine en alupent vulde, waardoor ze volgens hem onoverwinnelijk werden.

"Ik heb de renners van Telekom ook tienduizenden eenheden Epo ingespoten'"

Spaanse en Italiaanse ploegen kwamen bij hem aankloppen, ook de verzorger van Miguel Indurain (1964-). Tachtig kilometer voor de streep dronken de renners hun bidon leeg, een halfuur later voelden ze de uitwerking al. Volgens D'hont won Roger De Vlaeminck (1947-) op die manier Milaan-San Remo en zijn eerste Parijs-Roubaix, bovendien werd hij niet gepakt. Met de hulp van D’hont zou ook Fons De Wolf (1956-) de Primavera hebben gewonnen. Het goedje werd later aangeboden in spuiten en die gebruikte Marc Demeyer (1950-1982) om vlot over de bergen te geraken.

3 mei 2007

De memoires van D’hont veroorzaakten een sneeuwbaleffect. Op 3 mei ontsloeg T-Mobile haar twee sportartsen Andreas Schmid en Lothar Heindrich, omdat ze in de Tour de France van 1996 met EPO hadden geëxperimenteerd.

21 mei 2007a

Als eerste gaf de Duitser Bert Dietz (1969-) toe dat hij bij T-Mobile EPO had gebruikt tijdens de Tour de France.

22 mei 2007

De Duitser Christian Henn (1964-) was de volgende in het rijtje:

“In die tijd ging het er zo aan toe: of je stond aan de top, of je lag buiten."

23 mei 2007

De Duitser Udo Bölts (1966-) bekende publiekelijk zijn gebruik van EPO en groeihormonen tijdens de Tour de France van 1996 en 1997. Als gevolg van deze bekentenis diende Bölts daags nadien zijn ontslag in als sportbestuurder van het Gerolsteiner-team.

24 mei 2007

De Duitsers Rolf Aldag (1968-) en Erik Zabel (1970-) bekenden dat zij tijdens de Tour de France van 1996 EPO hadden gebruikt. Zabel voegde er aan toe dat hij slechts een week experimenteerde, maar ermee stopte omwille van ernstige bijwerkingen, zoals overvloedig zweten en een zwakke pols. Publiekelijk bood hij ook zijn excuses aan voor de leugens uit het verleden over zijn EPO gebruik.

24 mei 2007

Lothar Heinrich en Andreas Schmid, de twee ontslagen sportartsen van T-Mobile, bekenden dat ze in de jaren 1990 renners hielpen doperen. Maar Schmid voegde eraan toe:

“De sporters wisten wat ze deden en zijn er nooit toe verplicht geworden.”

25 mei 2007

De Deen Bjarne Riis (1964-) won in 1996 de Tour de France, maar na de bekentenissen van zijn ploegmaats gaf ook hij toe dat hij dat met de hulp van EPO, groeihormonen en cortisone had gedaan:

“Op zeker ogenblik was doping een deel van mijn dagelijks leven.”

Riis verklaarde dat hij de EPO zelf kocht en inspoot, maar dat de Belgische teamdirecteur Walter Godefroot (1943-) een oogje dichtkneep over het dopinggebruik in zijn ploeg.

25 mei 2007

Diezelfde dag nog reageerde Walter Godefroot (1943-):

"In 1996 was ik de eerste die het UCI ervan op de hoogte bracht dat er in het peloton eigenaardige dingen gebeurden die schadelijk waren voor de gezondheid van de renners. Zelf was ik helemaal niet betrokken bij de medische begeleiding van de renners. Ik heb niemand tot doping aangespoord, maar ik voelde wel dat er abnormale dingen gebeurden.”

In verband met Godefroot schreef Jef D’hont (1941-) in zijn boek:

"Alles wat tijdens een controle niet opgespoord kon worden, was geen doping volgens Walter.”

7 juni 2007

Op 7 juni schrapten de organisatoren de Deen Bjarne Riis (1964-) uit het palmares van de Tour de France 1996.

“Hij gaf toe dat hij zich dopeerde, dus kan hij niet als winnaar van de Tour 1996 worden beschouwd,” luidde het, “het schijnt ook dat het UCI hem gevraagd heeft om zijn gele trui in te leveren en dat hijzelf vindt dat hij niet waardig is geweest.”

13 juli 2007

Iets meer dan een maand na de gele trui van Bjarne Riis werd ook de groene trui van Erik Zabel (1970-) geschrapt.

De Italiaan Eddy Mazzoleni (1973-) eindigde als derde in de Giro d’Italia, maar Astana maakte op 16 juni bekend dat het zijn contract verbrak omdat hij betrokken was in de Italiaanse dopingaffaire ‘Oil for drugs’. Mazzoleni kreeg het jaar nadien twee jaar schorsing van de disciplinaire commissie van de Italiaanse wielerbond.

De Kazak Andrey Kashechkin (1980-) testte positief op trainingskamp in Turkije, waarna Astana hem ontsloeg. Omwille van dopingperikelen rond ploegmaat Aleksandr Vinokoerov (1973-) had hij de Tour de France niet uitgereden.

Enkele dagen na zijn gedwongen vertrek uit de Tour maakte de Duitse wielerbond bekend dat er bij een onaangekondigde controle in juni hoge testosteronwaarden waren gevonden in het bloed van de Duitser Patrik Sinkewitz (1980-). Nadat hij de beschuldigingen eerst met klem ontkende, ging hij eind juli over tot bekentenissen. Hij werd stante pede ontslagen, kreeg een jaar schorsing en een boete van veertigduizend Euro. Naar aanleiding van het hele gebeuren stopten de Duitse TV-zenders ARD en ZDF hun uitzendingen over de Tour de France.

De Italiaan Giuseppe Muraglia (1979-) testte na de Clasica de Almeria positief op het groeihormoon hCG. Hij werd twee jaar aan de kant gezet en ook buitengesmeten door zijn team.

De Australiër Nathan O'Neill (1974-) was vooral een tijdritspecialist. In augustus leverde hij een positieve test af op fentermine  tijdens de Tour of Elke Grove en toen ook het B-staal positief was bekende hij het gebruik. Vijftien maanden schorsing luidde het verdict en zijn contract met Health Net Pro Cycling werd ontbonden.

In september bedankte T-Mobile de Italiaan Lorenzo Bernucci (1979-) voor bewezen diensten nadat hij positief reageerde op Sibutramine. In 2011 werd hij vijf jaar geschorst, omdat de politie bij een inval in zijn woning meerdere verboden middelen had aangetroffen. Zijn team Lampre schopte hem daarop aan de deur.

In november meldde het Duitse weekblad Focus dat Jan Ullrich (1973-) zich tijdens de door hem gewonnen Tour de France van 1997 gedopeerd zou hebben. Het magazine baseerde zich op afluistertelefoontjes tussen zijn toenmalige Belgische sportbestuurder Rudy Pevenage (1954-) en Jef D'hont (1941-), de voormalige Belgische soigneur van Telekom. D'hont onthulde in zijn memoires dat hij Ulrich in 1996 EPO had ingespoten.

Worstelen

De Noorse Gudrun Høie (1970-) kroonde zich in 1989, 1990, 1993 en 1998 tot wereldkampioen in het worstelen vrije stijl. Dat laatste jaar voegde ze daar een Europese titel Sumoworstelen aan toe. In 2007 kwam ze in het nieuws omdat ze haar whereabouts niet had ingevuld. Door de daaraan verbonden schorsing mocht ze de Spelen van 2008 in Beijing vergeten.