Doping in de sport - 1996-O.S.

De Olympische Spelen van Atlanta werden door sommige atleten gekscherend de 'Growth Hormone Games' genoemd, ondanks het feit dat het Internationaal Olympisch Comité 2,6 miljoen dollar investeerde in de ontwikkeling van een methode die een betrouwbaar opsporen van groeihormonen toelieten.

In maart maakte Alexandre de Merode (1934-2002), de voorzitter van de medische commissie van het IOC, bekend dat wetenschappers erin geslaagd waren om om een 'betrouwbare methode' te ontwikkelen die de aanwezigheid van erytropoëtine (EPO) kon opsporen. EPO versnelt de productie van rode bloedcellen en draagt bij aan de regeneratie van het lichaam.

Atletiek

De Russische atlete Marina Trandenkova (1967-) eindigde vijfde in de finale van de 100m maar leverde nadien een positief plasje af op bromantan. Zij werd niet geschorst omdat het product pas op 5 juli van dat jaar op de lijst van verboden producten verscheen.

De Ierse 5.000m loopster Marie McMahon (1975-) had voor haar verkoudheid een OTC product gebruikt, waarin fenylpropenolamine zat. De teamarts was dit echter vergeten te melden aan het IOC, omwille van deze verzachtende omstandigheden kreeg ze enkel een waarschuwing .

De Bulgaarse ver- en hink-stap-springster Iva Prandzheva (1972-) werd huiswaarts gestuurd en twee jaar geschorst, nadat men methandrostenolone had gevonden in haar urine. Vier jaar later werd ze echter opnieuw betrapt tijdens de Spelen van Sydney, dit keer op nandrolone en dat betekende een levenslange uitsluiting.

De Russische Natalja Shechodanowa (1971-) finishte als zevende in de finale van de 100m horden, maar toen men ontdekte dat ze dat met behulp van stanozolol had gedaan werd ze van de lijsten geschrapt. In 2004 liep ze opnieuw tegen de lamp en werd ze levenslang geschorst.

De Italiaanse Antonella Bevilacqua (1971-) eindigde vierde in het hoogspringen, maar werd uit de uitslag geschrapt toen bleek dat ze de maand voor de Spelen twee keer betrapt werd op het gebruik van efedrine en pseudoefedrine. Zelf argumenteerde ze dat die in haar vermageringspillen zouden gezeten hebben. De Italiaanse bond geloofde haar maar werd internationaal teruggefloten.

De Australiër Dean Capobianco (1970-) nam deel aan de 200m. Toen uitkwam dat hij zich net voor de Spelen, tijdens een meeting in Hengelo, schuldig had gemaakt aan het gebruik van de anabole steroïde Stanazolol werd hij vier jaar geschorst, wat later verminderd werd naar twee jaar.

De in Jamaïca geboren Amerikaanse Sandra Farmer-Patrick (1962-) won vier jaar voordien zilver op de 400m horden tijdens de Spelen van Barcelona. In Atlanta werd ze na de halve finale van de lijsten geschrapt wegens een te hoge testosteron-epitestosteron (T-E) ratio.

Mary Decker (1958-) kwalificeerde zich op 37-jarige leeftijd voor de 5.000m, maar zorgde voor een controverse. Bij een controle in juni tijdens de Amerikaanse trials vertoonde ze een testosteron/epitestosteron ratio die hoger lag dan wat toegelaten was en ze werd dan ook geschorst. Haar advocaten pleitten nadien dat de T/E ratio test onbetrouwbaar is voor vrouwen ouder dan 30 jaar die de pil slikken. In 1999 kreeg ze van het IAAF eerherstel, maar een arbitragecomité schorste haar opnieuw. Daarop vervolgde ze zowel het IAAF als het U.S. Olympic Committee. De Rechtbank oordeelde echter dat ze geen jurisdictie had en de straf werd in beroep behouden.

Judo

Net als vier jaar voordien won de Cubaanse Estela Rodríguez Villanueva (1967-) het zilver bij de halfzwaargewichten. Nadien testte ze positief op het verboden diureticum Lasix, maar eigenaardig genoeg mocht ze het kleinood bewaren en kreeg ze enkel een vermaning.

Kano

De Noor Peter Ribe (1966-) werd net voor aanvang van de Spelen betrapt op dopinggebruik, waarop hij huiswaarts vloog met een schorsing van drie maanden bovenop.

Paardensport

Net voor Spelen werd de Canadese ruiter Eric Lamaze (1968-) vier jaar geschorst omdat hij cocaïne had gebruikt. Lamaze verzette zich hiertegen, omdat het om een private aangelegenheid ging die geen invloed had op het verbeteren van prestaties. De argumentatie van zijn advocaten werkte overtuigend, want de schorsing werd herleid tot zeven maanden. Vier jaar later kwalificeerde hij zich voor de Spelen van Sydney, maar daar viel hij met een positieve test op efidrine opnieuw door de mand en werd hij levenslang geschorst.  Lamaze kon bewijzen dat het product onderdeel was van een voedingsupplement, wat de fabricant bevestigde. De schorsing werd dan ook opgeheven, maar het Canadees Olympisch Comité vroeg hem om een nieuwe test en die bleek positief voor cocaïne, waarop hij zelfmoord wilde plegen. Opnieuw slaagden zijn advocaten erin om de schorsing te ontlopen, dit keer met het argument dat zijn gebruik een gevolg was van depressies na verwaarlozing tijdens zijn kindertijd. En toch kwam het nog goed met hem, want in Beijing 2008 haalde hij zilver met het team en individueel zowaar goud.

Wielrennen

Ook wielrenster Rita Razmaite (1967-) uit Litouwen testte tijdens de Spelen positief op Bromantan. Samen met haar Russische coach Boris Vasilyev (1937-2000) en haar Wit-Russische arts Vitaly Slionssarenko werd ze door het IOC geschorst. Die schorsing werd nadien herroepen omdat het product pas op 5 juli van dat jaar op de lijst van verboden producten werd gezet.

Worstelen

Nadat de Rus Zafar Guliyev (1972-) driemaal op rij het EK Grieks-Romeinse stijl won, veroverde hij brons op de Olympiade. De dopingcontrole achteraf was echter positief voor het stimulerende middel Bromantan, dat het gebruik van EPO maskeert. Russisch protest tegen die diskwalificatie zorgde ervoor dat hij het brons mocht houden, omdat er fouten werden gemaakt in het labo. Samen met hem werden vijf andere ‘Bromatan zondaars’ vrijgesproken, al bleven allen op de dopinglijst van het IOC staan. Nadien werd dit alles herroepen omdat het product pas op 5 juli van dat jaar op de lijst van verbonden producten werd gezet.

Zwemmen

De Ierse Michelle Smith (1969-) won de 200 en 400m wisselsag evenals de 400m vrije slag.. Ze haalde ook brons op de 200m vlinderslag maar moest haar medailles twee jaar later inleveren omdat ze haar urinestalen gemanipuleerd had. Bovendien kreeg ze vier jaar schorsing.

Nina Zjivanevskaja (1977-) werd tijdens de Spelen op het gebruik van Bromantan betrapt. De Russische rugslagzwemster werd onmiddellijk geschorst en voor verdere deelname uitgesloten. Die schorsing werd nadien herroepen omdat het product pas op 5 juli van dat jaar op de lijst van verboden middelen werd gezet. Nadien leerde ze de Spanjaard Francisco Medina kennen, waarmee ze huwde en die ook haar nieuwe trainer werd. Vanaf 1999 zwom de voormalige Europese jeugdkampioene dan ook voor Spanje.

De Rus Andrey Korneyev (1974-2014) won brons op de 200m schoolslag, maar uit zijn plasje achteraf bleek dat ook hij bromantan had gebruikt. Hij werd niet geschorst omdat het product pas op 5 juli van dat jaar op de lijst van verboden producten werd gezet. Hij stierf op 40-jarige leeftijd aan de gevolgen van maagkanker.